Τα "γιλέκα" της οργής .......

Η «κίτρινη» έκρηξη είναι μια μαζική απάντηση στη μισητή πολιτική της διαρκούς λιτότητας

H εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων» είναι η γαλλική εκδοχή των «Αγανακτισμένων» της πλατείας Συντάγματος. Μόνο που αυτοί κάτι φαίνεται να παίρνουν… Και η υπόθεση θα έχει συνέχεια. Η «κίτρινη» έκρηξη οργής ήταν μια μαζική απάντηση στη μισητή πολιτική της διαρκούς λιτότητας και της φορομπηχτικής επιδρομής που επιβάλλεται στο πλαίσιο διατεταγμένης αποστολής από αντιδημοφιλείς ηγέτες, εντολοδόχους των Βρυξελλών και της Καγκελαρίας.

Ξέσπασε ως αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση, γι’ αυτό δεν έχει σαφές πολιτικό χρώμα. 

Συμμετέχουν πολίτες όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών τάξεων, από αριστεριστές μέχρι εθνικιστές και από φοιτητές μέχρι συντηρητικοί μεσοαστοί που βλέπουν τη ζωή τους να γκρεμίζεται.

Το πλήθος λοιπόν μπορεί να είναι πολύχρωμο, αλλά το μήνυμα του «κίτρινου γιλέκου» που φορούν είναι ενιαίο και σαφές:

«Αφήστε μας μόνους μας να ορίζουμε το αύριο, έξω από τους κανόνες και τα ασφυκτικά πρωτόκολλα προσαρμογής που επιβάλλουν τα διεθνή κέντρα αποφάσεων, με προεξάρχον για την Ευρώπη το γερμανικό διευθυντήριο». 

Αν το αναλύσει κανείς ψύχραιμα και χωρίς πολιτικές προκαταλήψεις, θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα μήνυμα εθνικής αφύπνισης ευρωπαϊκών λαών. Που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ηγεμονική πολιτική καθυπόταξης η οποία επιβάλλεται από το Βερολίνο μέσω του «ιερατείου» των Βρυξελλών. Οχι με πάντσερ, όπως στο παρελθόν, αλλά με μέσα στυγνού οικονομικού εκβιασμού.

Το πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης, με κάποιες εξαιρέσεις που ευτυχώς πληθαίνουν, όπως ο Σαλβίνι στην Ιταλία, η Λεπέν στη Γαλλία καθώς και οι Ούγγροι, Πολωνοί και Τσέχοι συντηρητικοί, απέδειξε ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτήν τη νεότερη έκφανση του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Παρέδωσε τα όπλα γρήγορα και εμφάνισε την προοπτική μιας «γερμανικής Ευρώπης» ως τον αναγκαστικό μονόδρομο ευημερίας των ευρωπαϊκών λαών. 

Στην παγίωση αυτής της μοιρολατρικής αντίληψης συνέβαλε ασφαλώς και η συστηματική πλύση εγκεφάλου από στρατευμένα μέσα ενημέρωσης που αποθεώνουν νεοφιλελεύθερες πρακτικές οικονομικής «ανάπτυξης» μαζί με τις «αξίες» της πολυφυλετικής συνύπαρξης και της πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποίησης.

Το πρώτο χαστούκι στο κυρίαρχο δόγμα «πολιτικής ορθότητας» ήρθε με την απρόσμενη για το παγκόσμιο σύστημα εκλογή του προέδρου Τραμπ στις ΗΠΑ. Σήμερα έρχεται η σειρά της Ευρώπης. Και όπου δεν υπάρχουν ηγέτες ικανοί να αναλάβουν το βάρος, αναλαμβάνουν δράση οι λαοί.

Οι Γάλλοι «αγανακτισμένοι» φαίνονται εξαιρετικά αποφασισμένοι. Και δεν σκόρπισαν με τα πρώτα δακρυγόνα του δικού τους «Παπουτσή».

 Πιθανότατα δε οι μαζικές συγκεντρώσεις τους να αποτελέσουν τη σπίθα για γενικότερη εξέγερση στην «κατεχόμενη» Ευρώπη.

Ας το βλέπουν και κάποιοι εδώ που έχουν σπεύσει να ποντάρουν τα ρέστα τους στην εύνοια του γερμανικού παράγοντα…