Η μοντέρνα τυραννία των ελίτ των εργοδοτών
Με αυτά τα λόγια ο Φρανσουά Ρυφφέν βουλευτής της «Ανυπότακτης Γαλλίας» της Περιοχής της Σομ, από τους επικεφαλής του κινήματος εκεί, περιέγραψε σε κείμενο που ανάγνωσε κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο το Σάββατο τις διαθέσεις των ψηφοφόρων του:
– Τι λένε οι Γάλλοι που συναντώ;
– Ότι ο ''κύριος'' Μακρόν πρέπει να φύγει !!!
Πρέπει να φύγει με αμάξι,
με μηχανή,
με άλογο,
με πατίνι,
με ελικόπτερο,
αλλά πρέπει να φύγει πριν καταστήσει τη χώρα τρελή από τη λύσσα, πρέπει να φύγει για να ξανάλθει η κοινωνική ειρήνη και η εθνική συμφιλίωση.
H Γαλλία ξαναπαίρνει τη θέση της σαν Συνείδηση της Ευρώπης και δικαιώνει ακόμη μια φορά το ρητό του Μέτερνιχ: «Όταν το Παρίσι έχει συνάχι, όλη η Ευρώπη αρρωσταίνει».
Μέσα στη μέρα της Δευτέρας ο πρωθυπουργός Φιλίπ θα δεχτεί αντιπροσώπους του «κοινοβουλευτικού τόξου» αλλά και εκπροσώπους του κινήματος των «κίτρινων γιλέκων».
Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης φαίνεται να απομακρύνονται μέχρι την Τετάρτη όπου θα υπάρξει συνάντηση της νομικής επιτροπής της Γερουσίας με τον υπουργό Εσωτερικών Κριστόφ Καστανέ του γραμματέα του Κράτους Λωράν Νουνέζ και του αστυνομικού διοικητή του Παρισιού.
Προχθές Σάββατο έως στις 3 το μεσημέρι είχαν κατέβει σε όλη τη Γαλλία: 136.000 διαδηλωτές, απ’ αυτούς 7.500 περίπου στο Παρίσι όπου αντιμετώπισαν αποτελεσματικά 5.500 δυνάμεων των CRS και της Χωροφυλακής.
Οι συγκρούσεις ήταν βίαιες με διακριτή την επιθετικότητα και το θράσος των διαδηλωτών που χρησιμοποιούν πολύ έξυπνα τα κομμάτια από τα σιδερένια φράγματα της Αστυνομίας που ξεμοντάρονται εύκολα σαν όπλα.
133 τραυματίες, 1 σε κώμα, 23 χωροφύλακες στο νοσοκομείο, 418 συλλήψεις εκ των οποίων 378 κρατούνται.
Το σημαντικότερο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δίνουν 80% υπέρ των εξεγερμένων διαδηλωτών. Βίαιες διαδηλώσεις εξελίχτηκαν επίσης στη Μασσαλία, την Λίλ, την Ανζέρ, το Μπορντώ, στην πόλη Πουί αν Βελάϊ. Στην Ωτ Λουάρ ένα αστυνομικό τμήμα κάηκε ενώ
στην Τούρ μετράνε πάνω από 30 τραυματίες. Μπλοκαρίστηκαν αρκετοί σταθμοί διοδίων κι ένας νότια της Ναρμπόν κάηκε ολοσχερώς. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον ασφυκτικό τρομοκρατικό έλεγχο κι επιτέλους η Γαλλία παίρνει τη θέση της ως κέντρο εξελίξεων στην
Ευρώπη όπως η Ιστορία έχει αποδείξει επανειλημμένα.
στην Τούρ μετράνε πάνω από 30 τραυματίες. Μπλοκαρίστηκαν αρκετοί σταθμοί διοδίων κι ένας νότια της Ναρμπόν κάηκε ολοσχερώς. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον ασφυκτικό τρομοκρατικό έλεγχο κι επιτέλους η Γαλλία παίρνει τη θέση της ως κέντρο εξελίξεων στην
Ευρώπη όπως η Ιστορία έχει αποδείξει επανειλημμένα.
Μέσα σε αυτή την θυελλώδη αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση η οργή δεν έχει φραγμούς, ξεσπά πάνω σε ό,τι θυμίζει ή αντιπροσωπεύει την μοντέρνα τυραννία των ελίτ των εργοδοτών του Μακρόν.
Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο με τα παραδοσιακά θεωρητικά εργαλεία. Προφανώς δεν γίνεται… Τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία πιά και η παλαιά αφετηρία «από που υποκινούνται αυτοί» έχει πάει …περίπατο.
Υπάρχουν φαινόμενα αφύπνισης που δεν είναι προσιτά στις ιδεολογικές αναλύσεις όπως τις ξέρουμε και χρειαζόμαστε χρόνο για να προσαρμοστούμε και να αναθεωρήσουμε τα δικά μας «κολλήματα».
Ένα κίνημα σύμμικτο, αυθόρμητο που δεν έχει σχέση με το ’68 των φοιτητών και των διανοουμένων κάτι πολύ πιο «μπρούσκο» γεννιέται, που όμως δεν έχει ξεκινήσει σαν επαναστατικό ανατρεπτικό από την εργατική τάξη των αστικών κέντρων αλλά από την πιο συντηρητική Περιφέρεια. Ένα κίνημα που τροφοδοτήθηκε από τα σκάνδαλα της εύνοιας των προκλητικά πλουσίων.
Από την πιο πλούσια Γαλλίδα Λιλιάν Μπετανκούρ που απέκρυψε φόρους 100 εκατομμυρίων, τον επί Ολάντ γραμματέα της επιτροπής προϋπολογισμού και καταπολέμησης της φοροδιαφυγής Ζερόμ Καϊζάκ που βρέθηκε με ένα 600άρι χιλιάρικα στην Ελβετία από την καθημερινή σαπουνόπερα των LuxLeaks με τα Έγγραφα του Παναμά, τα έγγραφα Paradise, τις οφ σορ, τις Ελβετικές τράπεζες και ό,τι κάθε μέρα βγαίνει.
Συνυπάρχουν και αλληλοσυγκρούονται ακροαριστερά και ακροδεξιά στοιχεία. Το εξισωτικό σύνθημα «Όλοι είστε ίδιοι» που μυρίζει ακροδεξιά από χίλια μίλια ακουγόταν πολύ συχνά.
Σύνθημα που δεν ανήκει στη Λε Πεν αλλά στη GUD την «Νέα Τάξη» στα Πανεπιστήμια και σε χριστιανικές παρεκκλησιαστικές οργανώσεις. Ενώ σήμερα η κοινοβουλευτική ακροδεξιά προσπάθησε να ντυθεί στα κίτρινα εκφράζοντας τη συμπάθειά της μέσω της Μαρίν της Μαρεσάλ και του Ντυπόν Αινιάν.
Από την άλλη, βουλευτές της «Ανυπότακτης Γαλλίας», του ΚΚ και στελέχη της CGT κατέβηκαν μαζί τους και μάλιστα σε ορισμένες ηγήθηκαν και διαπραγματεύθηκαν για τα «κίτρινα γιλέκα». Που δεν αντιπροσωπεύουν την εργατική τάξη, τους άνεργους αλλά τον μέσο Γάλλο.
Ιδιαιτέρα της Περιφέρειας, εκείνον που αρνείται να ζήσει πολύ χειρότερα απ’ αυτό το στυλ που ζούσε, να πληρώσει παραπάνω φόρους που μειώνουν την αγοραστική του δύναμη αλλά δεν διεκδικεί αύξηση των μισθών και δουλειά για όλους. Εκείνο το τμήμα που η ζωή του χειροτερεύει με τη διάλυση του δημόσιου τομέα, που είναι υποχρεωμένο να πληρώσει πανάκριβα εισιτήρια για να πάει στη δουλειά του, να εξυπηρετηθεί από τα ταχυδρομεία ή τα κέντρα υγείας που έχουν διαλυθεί. Που πληρώνει ακριβά την βενζίνη για να πάει στη δουλειά, γιατί εκεί οι αποστάσεις είναι τεράστιες κι όμως αποδεικνύεται ότι οι μικροαστοί που προλεταριοποιούνται ξεσπούν πολύ πιο βίαια από τους προλετάριους που λουμπενοποιούνται ή μπαίνουν στα άχρηστα της ανεργίας.
Σίγουρα, τα κεντρώα πολιτικά τμήματα, οι σοσιαλιστές, οι ρεπουμπλικάνοι θα διαλυθούν.
Προβλέπω άγρια μάχη μεταξύ της ακροδεξιάς και της Αριστεράς του Μελανσόν για την πορεία του ακηδεμόνευτου κινήματος που καλό θα είναι να αποχτήσει μεγαλύτερο πολιτικό βάθος και να αναδείξει το σύνολο των λαϊκών αιτημάτων και τους δικούς του ηγέτες.
Η προσπάθεια που τουλάχιστον εδώ και δυόμισι δεκαετίες γίνεται για να πεισθούν οι λαοί ότι η λιτότητα είναι νομοτελειακή και πρέπει να την δεχθούν πέφτει στο κενό.
Εκείνο που είναι αναπόφευκτο είναι το βάθεμα της σαπίλας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που οι αντιθέσεις του τον οδηγούν να ξεσχίζει τις σάρκες του.
Πάντως είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί η πορεία και η ουσία του κινήματος αυτού που ξεκίνησε με αφορμή την φορολογική αδικία που μόλυνε το λαϊκό αίσθημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου