You’ll Never Walk Alone !!!

Ένα παιδί (έμαθε από το Δάσκαλο του) να μετράει τα άστρα.

Εκείνη τη νύχτα δεν είχε συννεφιά. Ο μικρός Βαγγέλης τα μέτρησε όλα…

Δεν έχω χρόνο, δεν είμαι επαγγελματίας, αλλά όφειλα να βρω τώρα. Ποιος είναι ο άνδρας της φωτογραφίας; Ποιος είσαι άνθρωπε; Γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο;

Δύο χτυπήματα και η απάντηση έρχεται. Ένα ζωηρό, βραχνής χροιάς, “παρακαλώ”, από το άλλο άκρο της γραμμής. Ο δάσκαλος του 2ου και 3ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών, Γιώργος Χρυσοστομάκης, δέχεται την πρόσκληση μου για σύντομη κουβέντα.

Εκτός από Γλώσσα, Φυσική και Μαθηματικά, ο Δάσκαλος κατάφερε, με τη γλώσσα της ψυχής, να ειρωνευτεί τη Φύση και να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τον καθισμένο σε αναπηρικό καροτσάκι μικρό Βαγγέλη στη μεγαλύτερη εμπειρία της ζωής του, διδάσκοντας τελικά μεγαλείο. Ζωή.

Ο ίδιος είναι μαραθωνοδρόμος τα τελευταία έξι χρόνια και εκτελεί χρέη Γενικού Γραμματέα της Ομάδας Μαραθωνίου Γιαννιτσών (Ο.Μ.Γ.). Το εγχείρημα, όπως μου εξηγεί, ξεκίνησε τον Οκτώβρη. Η πρώτη Δευτέρα κάθε Οκτωβρίου έχει οριστεί ως “Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού” και βρίσκει τα παιδιά να μυούνται στα διάφορα αθλήματα. Ο Ο.Μ.Γ και ο Γιώργος Χρυσοστομάκης βρέθηκαν τότε στο 3ο Δημ. Σχολείο για να μιλήσουν και να συμβουλέψουν τους νέους, εκκολαπτόμενους αθλητές. Ο Δάσκαλος έπεισε τα μέλη της Ομάδας να τιμήσουν τον μικρό Βαγγέλη ως δείγμα ψυχής, την οποία επιδεικνύει στην καθημερινότητα του, αφού όπως μας αποκάλυψε, παίζει drums, ενώ πηγαίνει και στο κολυμβητήριο!

Ο Βαγγέλης έγινε, μάλιστα, επίσημο μέλος της Ο.Μ.Γ, ύστερα από προτροπή του Δασκάλου. Ένα παιδί γεμάτο όρεξη για τη ζωή, πηγή έμπνευσης για κάθε άνθρωπο που βρισκόταν γύρω του. Και ο Γιώργος Χρυσοστομάκης θέλησε να ανάγει τον μικρό σε κινητήρια δύναμη για τις ψυχές ακόμα περισσοτέρων. Κανόνισαν, λοιπόν, μαζί, να τρέξουν στον Pella Half-Marathon, που διεξάγεται κάθε Σεπτέμβρη.

Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα έπρεπε να περιμένουν 11 μήνες, και τότε ο Δάσκαλος σκέφτηκε τον 34ο Μαραθώνιο της Αθήνας! “Τηλεφώνησα στη μητέρα του για να της πω να κατεβούμε στην Αθήνα και ο μικρός ξετρελάθηκε”.

“Κατά τη διάρκεια της διαδρομής όλοι είχαν να πουν καλό λόγο, του φιλούσαν το κεφαλάκι και τα χέρια, ενώ όσο προχωρούσαμε, ο μικρός ανοιγόταν όλο και περισσότερο και μου έλεγε πολλά. Πετούσε”.

Πετούσε.

Παραδέχεται πως στον τερματισμό, ήταν κουραστικό για τους ίδιους να περάσουν μέσα από το πλήθος, αλλά δεν τους ένοιαζε πολύ. Περίμεναν απλώς να πάρουν τα μετάλλια τους. “Κάθε φορά που τρέχω, γράφω κάτι στην μπλούζα μου – αυτό που πρεσβεύω σε εκείνον τον αγώνα”, μας αποκαλύπτει. Αυτήν τη φορά, όμως, ο επιμελητής του κειμένου θα ήταν άλλος.

“Μαμά σε ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει για μένα και συνεχίζεις να κάνεις κάθε μέρα και σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είσαι πάντα γερή, δυνατή και να μου χαμογελάς. Σ’ αγαπώ πολύ”.

“Γράψε κάτι εσύ”, είχε παραγγείλει στον Βαγγέλη ο Δάσκαλος του και ο μικρός ετοίμασε την πιο υπέροχη έκπληξη στην μητέρα του που τους ακολούθησε στην πρωτεύουσα.

Τελευταία ερώτηση, απλώς για τα τυπικά, αφού ήξερα την απάντηση. Γιατί η σημαία της Liverpool;

“Είμαι οπαδός της Liverpool και ήθελα να προβάλλω ακριβώς το σύνθημα: You’ll Never Walk Alone”.

Γιατί σου σηκώνεται η τρίχα; Αφού αυτό περίμενες να ακούσεις. Σωστά, δεν έχει γιατί…

Ο Βαγγέλης δεν περπατά μόνος του. Έχει τη Μαμά του, το Δάσκαλο του, την Κοινωνία. Ο Βαγγέλης είναι εσύ κι εγώ. Ψέματα. Εκείνος είδε τα άστρα. Εκείνος πετούσε…

Ποιος είναι ο άνδρας της φωτογραφίας; Ποιος είσαι άνθρωπε; Γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο; Σωστά, δεν έχει γιατί…

Ο Βαγγέλης δεν περπατά μόνος του. Έχει τη Μαμά του, το Δάσκαλο του, την Κοινωνία. Μια Κοινωνία που φωνάζει τις ανάγκες της. Χρειάζεται κι άλλους Γιώργους Χρυσοστομάκηδες. Κι άλλους Δασκάλους. Χρειάζεται κι άλλους Βαγγέληδες.

Ο Βαγγέλης είναι εσύ κι εγώ. Ψέματα. Εκείνος είδε τα άστρα. Εκείνος πετούσε…Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα κοιτάξεις στον ουρανό, σκέψου με ποιον τρόπο θα δεις κι εσύ τα άστρα της ζωής. Κι αν τα καταφέρεις, δείξ’ τα και σε άλλους.

ΥΓ: Πριν ξεκινήσεις την προσπάθεια, πες κι εσύ στη μαμά σου πως την αγαπάς πολύ.

Αποχωρώ με ταπεινότητα, παίρνω το καπέλο μου που…έβγαλα, μπαίνοντας στην ιστορία αυτή, πετώ το τηλεσκόπιο και ανοίγω τα μάτια δίπλα μου. Τα σέβη μου, κύριε Γιώργο, Κύριε Βαγγέλη.

_______________________

   Πηγή: liverpoolfans.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com