Στο δικό μου μυαλό, όταν χρειάζεται να επιβάλεις τον σεβασμό, κάπου ανάμεσα στα ψιλά γράμματα θα κρύβεται και ο φόβος.
Και μπορεί να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλό μας πως ο σεβασμός πιθανότατα να κρύβει και λίγο φόβο, αλλά ακόμα και αν ισχύει, θα χρειαστεί να αποφασίσουμε αν θέλουμε ένα τέτοιου είδους σεβασμό.
Ο σεβασμός που κερδίζεται όμως, είναι μια άλλη, εντελώς διαφορετική ιστορία.
Πως Κερδίζουμε τον Σεβασμό;
Δεν χρειάζεται και πολύ ώρα για να κάνεις μια έρευνα και να διαπιστώσεις μια πληθώρα τρόπων όπου μπορούμε να κερδίσουμε τον σεβασμό.
Κάποιοι από αυτούς είναι:
Να προσφέρεις πρώτος σεβασμό, να δίνεις πρώτος, να κρατάς τις υποσχέσεις σου, να είσαι τυπικός και να κάνεις καλά την δουλειά σου, να μην λες ψέματα σαν πυροβόλο, να μην κριτικάρεις, να είσαι ειλικρινής, να δείχνεις ευγνωμοσύνη όταν χρειάζεται… κτλ.
Η λίστα πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα από 100 χαρακτηριστικά που αν σου τα γράψω όλα, πιθανότητα να έχω σκιαγραφήσει το τέλειο ον και το μόνο που του λείπει να είναι το φωτοστέφανο.
Και δεν είμαστε τέλειοι ούτε χρειάζεται. Τον εαυτό μας τον χτίζουμε και τον ανακαλύπτουμε μέσα από τις ατέλειες μας.
Όμως, υπάρχει ένα και μόνο χαρακτηριστικό που δεν μπόρεσα παρά να ξεχωρίσω και να το βάλω στην κορυφή της λίστας.
Και αυτό δεν άλλο από το να σέβεσαι τον εαυτό σου.
Όταν σέβεσαι τον εαυτό σου, σημαίνει πως του συμπεριφέρεσαι με τρόπο που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά με τα δικά σου κριτήρια και όχι με βάση τα κριτήρια άλλων.
Αν περιμένεις από τους άλλους την άδεια να νιώσεις καλά, τότε θα είσαι πάντα στο έλεος του κάθε αστερισμού που βρίσκονται και στις ευμετάβλητες συναισθηματικές τους διακυμάνσεις.
Με λίγα λόγια, καλύτερα να παίξεις Τζόκερ.
Ο αυτοσεβασμός είναι μυστήρια λέξη και περιλαμβάνει έννοιες που άλλες είναι απλές και άλλες μοιάζουν με πολύπλοκες μαθηματικές εξισώσεις.
Για μένα και μέχρι κάποιο σημείο, αντιστοιχεί στην αξία που πιστεύουμε πως έχουμε και πως νιώθουμε μέσα στο πετσί μας.
Όταν σέβεσαι τον εαυτό σου, πολύ απλά δεν μπορείς να δεχτείς με τίποτα και για ένα εύλογο χρονικό διάστημα να είναι κάποιος ασεβής προς το πρόσωπο σου.
Σε χτυπάει σαν δοκάρι στο κούτελο και είναι κάτι που δεν μπορείς να χωνέψεις.
Όμως ο σεβασμός, όπως αναφέρθηκε και πριν, δεν επιβάλλεται.
Κερδίζεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου και από τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι στους άλλους. Τι επίπεδο συμπεριφοράς ανέχεσαι από τον εαυτό σου και φυσικά από τους υπόλοιπους.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα.
Ο Σεβασμός Κερδίζεται και Κάτι Ακόμα…
Θα το πάω ένα βήμα παραπέρα.
Ο σεβασμός σίγουρα κερδίζεται όμως υπάρχει κάτι που έρχεται πιο πριν.
Ο σεβασμός προβάλλεται.
Μπορεί να είναι από τον τρόπο που μιλάς, που κινείσαι και γενικότερα από τον τρόπο που κουβαλάς τον εαυτό σου.
Όλο αυτό το πακέτο, προβάλλει στους άλλους κάτι απλό, παρόλο που μπορεί να μην είναι πάντα απόλυτα ξεκάθαρο:
Ποια είναι τα όρια τους.
Γιατί, δυστυχώς, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που είτε δεν έχουν όρια ή τείνουν κατ’ επανάληψη να τεστάρουν τα δικά σου για να δουν μέχρι που τους παίρνει.
Και οι άνθρωποι που το κάνουν τόσο καλά, σαν δεύτερο επάγγελμα, δεν είναι για πολλά. Για να μην σου πω, δεν είναι ούτε και για λίγα.
Ο σεβασμός δεν είναι απλά μια λέξη. Είναι μια έννοια που μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό για τον καθένα, όμως εμένα προσωπικά ταιριάζει περισσότερο με την λέξη ποιότητα.
Ένα είδος διαδραστικότητας όπου και οι δύο βγαίνουν καλύτεροι ακόμα και όταν πιέζονται, μαλώνουν, διαφωνούν ή φωνάζουν.
Μπορείς να βρεθείς σε οποιοδήποτε είδος επικοινωνίας και ο σεβασμός να συνεχίζει να είναι παρών. Όμως δεν έχουν όλοι τα ίδια όρια, για αυτό και είναι καλό να δείχνεις από την αρχή ποια είναι τα δικά σου και φυσικά να έχεις υπομονή να μάθεις των άλλων.
Όμως από εκεί και πέρα, τα πράγματα είναι απλά.
Αν κάποιος δεν μπορεί να σε σεβαστεί, σίγουρα υπάρχει περίπτωση να έχεις εσύ την ευθύνη, γιατί δεν του το ξέκοψες από την αρχή. Και όπως ξέρεις πολύ καλά, αρκετοί άνθρωποι δεν θέλουν και πολύ θάρρος για να πάρουν χώρο και αέρα περισσότερο από όσο τους αναλογεί.
Όμως, από την στιγμή που θέτεις τα όρια σου και φυσικά σέβεσαι τα όρια του άλλου, οι διαπραγματεύσεις κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσουν.
Χωρίς πολλά λόγια και να εξηγήσεις αν θέλεις την γνώμη μου.
Οι άνθρωποι που χρειάζονται φόβο για να σε σεβαστούν ή δεν μπορούν να σεβαστούν τα όρια σου, απλά δεν έχουν χώρο στην ζωή σου.
Όλα τα υπόλοιπα είναι σάλτσες σε μια συνταγή που δείχνει καταδικασμένη να αποτύχει.
Δεν χρειάζεται να είσαι mentalistγια να καταλάβεις ποιοι άνθρωποι θέλουν τις αποστάσεις τους και πως αν πας πιο κοντά θα υπάρχουν συνέπειες.
Και δυστυχώς, αν δώσεις πολύ χώρο από την αρχή, μετά δεν μαζεύεται με τίποτα.
Το πράγμα ξεχειλώνει και μεταμορφώνεται σε μια κατάσταση όπου ένας βγάζει τον χειρότερο του εαυτό και ο άλλος απλά καταπιέζεται.
Και αυτό δεν είναι υγιές για κανέναν από τους δύο, απλά ο πρώτος αντλεί ένα είδος σαδιστικής απόλαυσης που δεν θέλει και πολύ να γίνει εθιστική.
Και ο δεύτερος απλά τις τρώει.
Διδάσκεται ο Σεβασμός;
Δύσκολη ερώτηση…
Ο σεβασμός δεν διδάσκεται κατά την γνώμη μου.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, φυσικά και διδάσκεται αλλά κυρίως από τους γονείς ή τον οποιοδήποτε αναλαμβάνει τον ρόλο του δασκάλου. Ένας ομολογουμένως δύσκολος ρόλος.
Από εκεί και πέρα για εμένα είναι ξεκάθαρο.
Ο σεβασμός έχει να κάνει με εσένα, το πώς φέρεσαι στον εαυτό σου και στους άλλους.
Αν οι άλλοι δεν το δουν, τι να διδάξεις; Αυτό που είναι αυτονόητο για εσένα και όχι για εκείνους;
Δεν γίνεται και αν γίνεται θέλει κόπο και προσπάθεια που για να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν αξίζει.
Ο σεβασμός προβάλλεται και επικοινωνεί στους άλλους την αλφάβητο για το πώς μπορούν να σου συμπεριφέρονται.
Όλα τα άλλα εξελίσσονται και παίρνουν τον δρόμο τους πανεύκολα, μόνο αν και οι δύο πλευρές έχουν την βασική επίγνωση του τι σημαίνει σεβασμός και τι μπορεί να φέρει ως αμοιβαίο όφελος και για τους δύο.
Αν τώρα, κάποιοι συνεχίζουν πεισματικά να δείχνουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να σου δείξουν τον σεβασμό που θέλεις, μην το κουράζεις.
Ξέρεις τι χρειάζεται να κάνεις.
Όλα είναι πολύπλοκα μέχρι την στιγμή που αποφασίσουμε να τα κάνουμε απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου