ΛΑΡΚΟ:

Τέρμα στις ψεύτικες ελπίδες - 

Η λύση μπορεί να έρθει μόνο από τους εργάτες

Πηγή : neaprooptiki.gr

Κήρυξη 24ωρης Πανεπαρχιακής Απεργίας

Σάββατο 17 Οκτωρη 2020 ενάντια στο κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ

του Σωτήρη Παπαδημητρίου*

Την Πέμπτη 15/10/20 η κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο για την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, του ΔΕΔΔΗΕ και της ΔΕΠΑ Υποδομών, καταθέτοντας την απαραίτητη τροπολογία στην βουλή.

 Όσον αφορά όμως για την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, είναι φανερό πως την οδηγούν πρώτα σε κλείσιμο. Η σύμβαση με τη ΔΕΗ λήγει στις 31/12, από 1/1/2021 δεν θα υπάρχει ρεύμα στο εργοστάσιο. Τα χρήματα από το πακέτο των 35 εκατ. ευρώ που δόθηκαν στον διαχειριστή λήγουν στης 31/12 και μαζί τους λήγουν όλες οι συμβάσεις των εταιριών ενοικιάσεως εργαζόμενων που απασχολούν εργαζόμενους στο εργοστάσιο˙ ήδη έχουν ενημερώσει γραπτώς τους εργαζόμενους για απόλυση στις 31/12, για να γλιτώσουν τις αποζημιώσεις. Στην Εύβοια ο εργολάβος αποκάλυψε το νέο μετάλλευμα για «προίκα» στον αγοραστή και απέλυσε ήδη 40 εργαζόμενους. Σε κάθε περίπτωση, με τον υπάρχοντα σχεδιασμό, αν ούτε οι εκποιήσεις φέρουν αποτέλεσμα, ο διαχειριστής μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να καταθέσει αίτηση πτώχευσης.

Έτσι, είναι προφανές πως και οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ από την 1/1/21 δεν θα μπορούν καμία εργασία να πραγματοποιούν στους χώρους του εργοστασίου, ή των μεταλλείων, δεν θα μπορούν να θρέψουν τις οικογένειές τους, διαψεύδοντας όλους αυτούς που μέχρι σήμερα καλλιεργούσαν στους εργάτες ψεύτικες ελπίδες. Σκοπός τους ήταν και είναι να μην αφήσουν να καλλιεργήσουν οι εργάτες την πεποίθηση, ότι μπορούν μόνοι τους καλύτερα. Μια πεποίθηση που μπορούν να αποκτήσουν μόνο αν βαδίσουν στο δρόμο ενός αγώνα εργατικού, μαζί με τους υπόλοιπους εργάτες της χώρας, για τα συμφέροντά τους, σε αγώνα ανεξάρτητο από τις παρεμβάσεις των κυβερνήσεων, του κράτους και των κομμάτων που εκπροσωπούν, ή συμβιβάζονται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Γιατί είναι προφανές από την διαχειριστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα πως περισσεύει η πολιτική αναλγησία, η ξεδιαντροπιά και η κοροϊδία, που διαχρονικά έχει παιχτεί στην πλάτη των εργατών της ΛΑΡΚΟ και του φορολογούμενου λαού, ενώ έχει γεμίσει και συνεχίζει να γεμίζει τις τσέπες πολλών, ντόπιων και ξένων κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Από τον Μποδοσάκη, που πήρε πανωπροίκι όταν την παράτησε στο κράτος καταχρεωμένη, με δάνεια που έβγαλε στην Ελβετία, μέχρι την χρηματιστική εταιρία που ασφάλισε την τιμή πώλησης της παραγωγής της, για να κερδίζει σε βάρος της ΛΑΡΚΟ και από την κάθοδο και από την άνοδο των τιμών του νικελίου. Και σε όλα αυτά πάντα με την ευθύνη των κυβερνήσεων και της διοίκησής της που διαχειρίζονται το «μαγαζί» κατά το πώς συνέφερε την εκλογική πελατεία τους .

Έτσι ακόμα και όταν ο υπουργός τέλος του 2019 ανακοίνωνε, στους φορολογούμενους και στους εργάτες της, πως θα έδινε μια «τελευταία ευκαιρία» στη ΛΑΡΚΟ, παρέχοντας και τα απαραίτητα κεφάλαια, αλλά και μια νέα διοίκηση με τεχνογνωσία στις «διασώσεις», διόρισε έναν διαχειριστή που αποδιοργάνωσε την παραγωγή του εργοστασίου (από τα 7 καμίνια δούλευε το ένα με δυο το πολύ!), ροκάνισε το υπόλοιπο κεφάλαιο, ώστε να δημιουργήσει “προίκα” (αποκάλυψη νέων μεταλλευμάτων που θα παραδοθούν στη ΛΑΡΚΟ, μετά το κλείσιμό της), για την προσέλκυση των νέων επενδυτών. Η μόνη προσπάθεια που έγινε να περιοριστεί το κόστος είναι η περικοπή μισθών των εργατών, κατά 25%, ή 16 εκατομμύρια το χρόνο. Αλλά και εκεί, σε κάποιους ημέτερους έδωσαν πίσω ένα μέρος των περικοπών, κάνοντας προαγωγές, ακόμα και τώρα, λίγο πριν απολύσουν όλους τους εργάτες.

Παρά το ότι η πάρα πάνω πολιτική γίνεται πλέον φανερή και σε τυφλούς, η κυβέρνηση ακόμα και τώρα συνεχίζει να τάζει, για να μπερδεύει τους εργάτες και να τους κρατά σε αναμονή. Έτσι τώρα ο υπουργός έταξε στους εργάτες κάτι που είναι φρικτά φτωχό σαν προοπτική, όμως και αυτό ακόμα στα λόγια. Μιλά για ένα «κοινωνικό ταμείο», που θα δημιουργήσουν (πότε και πώς; δεν λένε!), με κεφάλαιο (από πού και πόσο; πάλι δεν λένε!), που θα αναλάβει, κατά τα παπαγαλάκια, να χρηματοδοτήσει, την «ανέχεια», μέχρι δηλαδή να συνηθίσουν οι εργάτες, τους νέους χαμηλούς μισθούς, (άμα βρεθεί επενδυτής και τους προσλάβει, ή το πενιχρό επίδομα της ανεργίας).

Και όλα αυτά γίνονται στη ΛΑΡΚΟ, ενώ από την άλλη κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι, κάνουν λόγο για ανάγκη στροφής στην εκβιομηχάνιση της χώρας. Μετά την όξυνση της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης του καπιταλισμού από την πανδημία, η τουριστική βιομηχανία της χώρας πνέει τα λοίσθια, γκρεμίζοντας τα κρατικά έσοδα και θέτοντας εν αμφιβόλω την ικανότητα αποπληρωμής των δανειστών, αποδεικνύοντας έτσι εκκωφαντικά πως δεν μπορεί ο τουρισμός να είναι στυλοβάτης μιας οικονομίας, αφήνοντας άφωνους αυτούς που ήθελαν την χώρα να γίνει το γκαρσόνι της Ευρώπης.

Έτσι, η ΛΑΡΚΟ και τα ορυχεία της, σήμερα έπρεπε να είναι, με κατεπείγουσες διαδικασίες, μέρος ενός σχεδίου εκβιομηχάνισης, αν θέλει να έχει μέλλον η χώρα. Αντί γι’ αυτό, όμως, εγκατέλειψαν και την «τελευταία ευκαιρία», χρησιμοποίησαν τα 32 εκατ. για να κοροϊδέψουν ακόμα μια φορά τους εργάτες της και τον φτωχό λαό που πληρώνει κάθε φορά.

Από κάθε άποψη φαίνεται πως οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν μπορούν τίποτα να περιμένουν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως και δεν έλαβαν τίποτα από τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις. Και αφού αυτοί που κυβέρνησαν μέχρι χθες και κυβερνούν σήμερα, όπως αποδεικνύεται για άλλη μία φορά, δεν μπορούν, τότε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να δοκιμάσουν τις δικές τους δυνάμεις και τον ρόλο τους.

Η ΛΑΡΚΟ πρέπει να μείνει ανοικτή και να γίνει μέρος ενός σχεδιασμού που θα μπορέσει να αναπτύξει οικονομικές υγιείς δραστηριότητες στη χώρα, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις σταθερής και μόνιμης εργασίας, με ασφάλεια στην εργασία και σεβασμό στο περιβάλλον για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Οι εργάτες πρέπει να παλέψουν άμεσα για την οργάνωση της συζήτησης γι’ αυτόν το σκοπό, να αγωνιστούν για τις προϋποθέσεις που χρειάζεται να επιβάλουν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος που μπορεί να φέρει πάλι την αξιοπρέπεια στην εργατική οικογένεια. Σε αυτήν την κατεύθυνση οι εργάτες πρέπει να εξετάσουν και να οργανώσουν κάθε μορφή αγώνα που θα κριθεί πρόσφορος να φέρει την νίκη των στόχων που αυτοί θα θέσουν.

Αυτό που είναι σίγουρο σήμερα, είναι ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα λόγω της κρίσης που οξύνθηκε ακόμα περισσότερο από την πανδημία, θα ανοίξει ένας χορός πτωχεύσεων πολλών μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων. Χιλιάδες εργάτες θα βρεθούν μπροστά στην προοπτική της ανεργίας όπως τώρα βρίσκονται οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ. Μέσα σε αυτούς και οι εργάτες από τα μεταλλεία λιγνίτη της ΔΕΗ, που η κυβέρνηση κλείνει προς χάριν μιας δήθεν «πράσινης ανάπτυξης».

Όλα τα υλικά για μια έκρηξη που μπορεί να στείλει στον αγύριστο της ιστορίας, όσους για χρόνια δυναστεύουν την ζωή της τάξης μας, μαζεύονται και είναι παρόντα και αυτό που ζητά είναι αυτούς να ανάψουν το φιτίλι. Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ για άλλη μια φορά καλούνται να επιβεβαιώσουν το βαρύ όνομα που κουβαλάνε.

Παπαδημητρίου Σωτήρης

*Αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς.

Ακολουθεί η απόφαση του Ε.Κ. Λιβαδειάς:

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛIΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ: ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δημάρχου Ι. Ανδρεαδάκη – 321 31 ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΤΗΛ. {22610} 28344-23912

FAX 22610-28344 – MAIL : ergkliv@otenet.gr

WORKERS’ UNION OF LEVADIA

SECTION: GENERAL WORKERS’ UNION OF GREECE

AΡΙΘΜ.ΠΡΩΤ : 574/2020 Λιβαδειά 13/10/2020

ΔΕΛΤΙΟΤΥΠΟΥ

ΚΗΡΥΞΗ 24ΩΡΗΣΠΑΝΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΟΚΤΩΒΡΗ 2020 ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Επαρχίας Λιβαδειάς, σε Συνεδρίασή του αποφάσισε ομόφωνα την κήρυξη 24ωρης Πανεπαρχιακής Απεργίας το Σάββατο 17 Οκτώβρη 2020, ως συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, καταγγέλλοντας την απόφαση της Κυβέρνησης να «βγάλει στο σφυρί» την ΛΑΡΚΟ και να απολύσει όλους τους εργαζομένους της.

Ο Υπουργός της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, Χατζηδάκης, την Πέμπτη 15/10 κατεβάζει για ψήφιση μια τροπολογία για την εκποίηση της ΛΑΡΚΟ, χωρίς συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Ταυτόχρονα απολύει όλους τους εργαζόμενους, «μόνιμους και εργολαβικούς», ώστε μετά να εκποιηθεί μοιρασμένη σε κομμάτια και χωρίς το «βάρος» αυτών. Έτσι οι εργαζόμενοι που με τον ιδρώτα και το αίμα τους λειτουργούσαν την ΛΑΡΚΟ μέχρι σήμερα, για τον κυβερνητικό σχεδιασμό αποτελούν το «βάρος», από το οποίο πρέπει να απαλλαχτεί η ΛΑΡΚΟ για να «βγει στο σφυρί».

Και όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, που λόγω της πανδημίας η τουριστική βιομηχανία της χώρας «πνέει τα λοίσθια», αποδεικνύοντας πως στην «εποχή των πανδημιών», δεν μπορεί ο τουρισμός να είναι ο στυλοβάτης της οικονομίας.

Η ΛΑΡΚΟ λοιπόν και τα ορυχεία της, σήμερα έπρεπε να είναι, με κατεπείγουσες διαδικασίες, μέρος ενός σχεδίου εκβιομηχάνισης, που έχει ανάγκη να αναπτύξει η χώρα, αν θέλει να έχει μέλλον. 

Η ΛΑΡΚΟ πρέπει να μείνει ΑΝΟΙΚΤΗ και να γίνει μέρος ενός σχεδιασμού που θα μπορέσει να αναπτύξει υγιείς οικονομικές δραστηριότητες, στην χώρα, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις σταθερής και μόνιμης εργασίας, με ασφάλεια και σεβασμό στο περιβάλλον για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.

Καλούμε τους εργαζόμενους της Επαρχίας Λιβαδειάς το Σάββατο 17/10/2020 και ώρα 11:00 το πρωί να δώσουν μαζική αγωνιστική παρουσία στην πύλη του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ, στην Λάρυμνα. Για το σκοπό αυτό θα αναχωρήσει λεωφορείο από την Πλατεία Λ.Κατσώνη (Ζάππειο) Λιβαδειάς, ώρα 9:00 το πρωί για την μεταφορά στην Λάρυμνα.

Όσοι θέλουν να πάρουν μέρος μπορούν να το δηλώσουν μέχρι την Παρασκευή 16/10/2020 , ώρα 12:00 μ.μ. στο τηλέφωνο: 22610 28344: Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς,

Για το Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΚΟΛΙΟΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ