«Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη...».

Επικοινωνιακά κερδισμένη η Ελλάδα από την απόφαση του δικαστηρίου Ορεστιάδας

Το δικαστήριο Ορεστιάδας, ενήργησε στην περίπτωση του Τούρκου υπαλλήλου του Δήμου Αδριανούπολης που συνελήφθη χθες και παραπέμφθηκε για παραβίαση των ελληνικών συνόρων, εφαρμόζοντας αυστηρά τον ποινικό κώδικα.

Του επέβαλε, κατά τα προβλεπόμενα, μια μικρή ποινή με αναστολή και διέταξε την απέλασή του και εκεί τελείωσε το θέμα.

Εξ αρχής φάνηκε ότι πρόκειται για ένα «σύνηθες» γεγονός, από αυτά που καταγράφονται καθημερινά, ένθεν κακείθεν, από την εποχή που χαράχτηκαν τα σύνορα.
Όπως «σύνηθες» ήταν και το περιστατικό με τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που συνέλαβαν προ δυο μηνών οι Τούρκοι στην ίδια περιοχή, για παράνομη διάβαση των συνόρων και κρατούν ομήρους, φυλακισμένους, στην Αδριανούπολη χωρίς ακόμα, να έχει γίνει γνωστό, εάν και πότε θα δικαστούν.

Τόσο ο Τούρκος πολίτης, όσο και οι Έλληνες στρατιωτικοί, πέρασαν άθελά τους και χωρίς σκοπιμότητες, στο «εχθρικό» έδαφος και αυτή είναι η πραγματικότητα. Η στόχευση όμως είναι διαφορετική.

Οι ελληνικές αρχές, όπως όφειλαν, συνέλαβαν τον πολίτη μια ξένης χώρα που πέρασε παράνομα τα σύνορά της, τον παρέπεμψαν στη δικαιοσύνη και εκείνη στη βάση του ποινικού μας κώδικα έκρινε και έστειλε πίσω στο σπίτι του τον παραβάτη.

Οι τουρκικές, αντιθέτως, σε μια προσχεδιασμένη ενέργεια, έπιασαν τους δυο στρατιώτες, για να τους χρησιμοποιήσουν ως όμηρους και τους κρατούν φυλακισμένους, άγνωστο έως πότε, δίχως να τους απαγγείλουν κατηγορίες και να τους δικάσουν.

Οι δυο περιπτώσεις, των φαντάρων και του Τούρκου οδηγού εκσκαφέα, είναι σχεδόν οι ίδιες αλλά, η αντιμετώπισή τους από τις τουρκικές και ελληνικές αρχές εντελώς διαφορετική.

Ο Ερντογάν βάζει τους δικούς μας στρατιωτικούς και την ατυχή ενέργειά τους να βρεθούν σε αμφισβητούμενο σημείο στον Εβρο στην ίδια ζυγαριά με τους οχτώ δικούς του. Οι Έλληνες στρατιωτικοί συνελήφθηκαν για τον λόγο που η ελληνική πλευρά συνέλαβε τον Τούρκο πολίτη.

Οι οχτώ Τούρκοι όμως πέρασαν με την θέλησή τους στην Ελλάδα και ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Δεν είχαν απώλεια προσανατολισμού όταν προσγείωναν το ελικόπτερό τους στην Αλεξανδρούπολη και με βάση όλα αυτά κρίθηκαν από την ελληνική δικαιοσύνη.

Με την απόφαση του δικαστηρίου στην Ορεστιάδα, η Ελλάδα βγήκε επικοινωνιακά κερδισμένη. Μετέδωσε προς τους γείτονες και την διεθνή κοινότητα εικόνα χώρας όπου λειτουργούν οι θεσμοί και η δικαιοσύνη απονέμεται με βάση το δίκαιό της και δεν υπαγορεύεται από την βούληση και τις σκοπιμότητες του μεγάλου ηγέτη, της πολιτικής ηγεσίας γενικότερα.

Με το που μαθεύτηκε χθες ότι Τούρκος συνελήφθη στον Έβρο για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα κυκλοφόρησαν τις πρώτες ώρες «πληροφορίες» και φήμες ότι επρόκειτο περί στρατιωτικού, γκιουλενιστή, και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα.
Μερικοί μάλιστα δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαρά ότι τώρα «έχουμε και εμείς δικούς τους», και θα διαπραγματευθούμε την επιστροφή των στρατιωτικών μας.

Δεν γνωρίζω εάν πέρασε από το μυαλό κάποιων (αρμοδίων) να μπούμε σε μια «διελκυστίνδα ομήρων», φορτώνοντας στον Τούρκο κατηγορίες περί «κατασκοπίας» γιατί ενδεχομένως στο κινητό του φαίνονταν κάποια ελληνικά εδάφη, και άλλα τέτοια, ώστε να τον «βάλουμε» στο τραπέζι, όπως είπε στη Βάρνα ο Ερντογάν για τους φαντάρους μας.

Ακούστηκαν και τέτοια. Εκ του αποτελέσματος, προκύπτει ότι ο χειρισμός ήταν ψύχραιμος και σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα κέρδισε, στο επίπεδο της επικοινωνίας, πόντους γύρω από το ζήτημα των δυο στρατιωτικών, που ίσως στην πορεία της φανούν χρήσιμοι. Άλλωστε, «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη...».