Ο ρουφιάνος. Ετυμολογική προσέγγιση !!!

Ρίζα της λέξης: 

Στην ιταλική, ruffiano λεγόταν αρχικά το ψωράλογο που βάζουν μαζί με την φοράδα την εποχή του οίστρου της. Η φοράδα όμως είναι ζόρικο ον και δεν κάθεται εύκολα. Τις πρώτες μέρες κλωτσάει άσχημα, δαγκώνει και μπορεί να τραυματίσει άσχημα το αρσενικό. 

Γι' αυτό οι εκτροφείς, θέλοντας να αποφύγουν τυχόν τραυματισμό του καθαρόαιμου επιβήτορα, βάζουν πρώτα μαζί με την φοράδα τον ρουφιάνο. Όταν η φοράδα αρχίσει να «μαλακώνει», τότε βγάζουν τον κακομοίρη τον ρουφιάνο και ρίχνουν μέσα το άτι για τα περαιτέρω.

Πραγματική σημασία της λέξης: 

Ρουφιάνος είναι ο αναλώσιμος άνθρωπος που εκτελεί μια ποταπή αποστολή για λογαριασμό άλλου, ώστε να μην εκτεθεί ο εντολέας του. 

Ο αχυράνθρωπος.

Συνηθέστερες αποστολές του ρουφιάνου είναι: 

- η νύξη για σύναψη παράνομης ερωτικής σχέσης χωρίς να εκτεθεί ο εντολέας (βολιδοσκόπηση). 

- η έκφραση απειλών, ο εκφοβισμός. 

- η προβοκάτσια

Με μια δεκάρα κάλπικη χίλιους ρουφιάνους βγάζεις. (= αναλώσιμα ανθρωποειδή)

Ποιός είναι :

Είναι το είδος ανθρώπου που θα βρεις σε όλους τους χώρους εργασίας. Μπορεί να είναι ειδικευόμενος ή  μόνιμος.  Δεν θα τον ανακαλύψεις εύκολα αλλά θα τον καταλάβεις από μερικά κύρια χαρακτηριστικά όπως:

 Ιώβεια υπομονή απέναντι στον προϊστάμενο και ειρωνεία απέναντι στους μικρούς συναδέλφους του. Επιδεικνύει μόνιμη προθυμία στις εντολές του διευθυντού όσο και παράλογες να είναι αυτές. Τον αναγνωρίζεις αφού πάντα βρίσκεται στο πόδι του διευθυντού.

 Εκεί, με χαμόγελο μόνιμα κολλημένο στο πρόσωπό του, υπομονετικός, εργασιομανής  και «γλυκός». Δεν έχει μόνο ένα στόχο. Το μυαλό του δουλεύει συνέχεια, επεξεργάζεται πληροφορίες και τις χρησιμοποιεί ανάλογα  με τις εξελίξεις.

 Είναι πάντα,  σε απόσταση αναπνοής ,από τους μεγάλους. 

Κάθεται παραπέρα , σαν  υπάκουο σκυλάκι  ή σουλατσάρει μονίμως στα γραφεία των μεγάλων. 

Δολοπλόκος και ραδιούργος ακούει, συγκεντρώνεi πληροφορίες και κουτσομπολιά και μετά  δήθεν του ξεφεύγουν  μπροστά στα  κατάπληκτα μάτια του προϊστάμενου. Είναι ο πρώτος που θα προτιμήσει ο διευθυντής για την διεκπεραίωση των ρουσφετιών του. Θα υποβιβαστεί σε σκλάβο ,θα μεσολαβήσει για να γίνει γρήγορα η δουλειά και θα φανεί «άξιος» της εμπιστοσύνης του. Όταν ο διευθυντής πλήττει είναι ο μοναδικός που  θα τρέξει να τον χαλαρώσει και να τον διασκεδάσει. 

Μετά θα δηλώσει δημόσια ότι κουράστηκε να είναι καλός. 

Ότι στη πραγματικότητα  θυσίασε, τον χρόνο του και την κούραση του, για να σώσει την διάθεση του μεγάλου.

Λέει πολλά και ψαρεύει και αν είσαι άσχετος παρασύρεσαι και του απαντάς στο ίδιο τροπάριο. Μετά από ημέρες, όταν θα διαπιστώσεις μία αλλαγή στην στάση του διευθυντού απέναντι σου, θα καταλάβεις ποιος τις μεταβίβασε. Θα κρατήσεις αποστάσεις ασφαλείας και θα τον ξεγράψεις από τους γνωστούς του.

 Προδότης και σπιούνος ψοφάει να μάθει τα μυστικά σου για να τα εξαργυρώσει. 

Χωρίς ηθικούς δισταγμούς και κυρίως χωρίς δεύτερη σκέψη θα σε αδειάσει  μπροστά στους μεγάλους. 

Απτόητος, όσες φορές και να τον κολλάς στο τοίχο και να τον βρίσεις δεν θα αλλάξει στάση. 

Αγνοεί ότι πρέπει να σεβαστεί κάποια πράγματα. 

Δεν τον ενδιαφέρει  που κάνει ζημιά στους συναδέλφους του. 

Καθηλωμένος στο καθήκον ακούει, επεξεργάζεται και μεταφέρει, κατά το δοκούν, τα μυστικά σου. Όταν τον βρίζεις δεν θα θιχτεί. Θα μειδιάσει και θα σου πει ότι δεν το κατάλαβε ότι ήταν λάθος. Ίσως θα υποσχεθεί ότι δεν θα το ξανακάνει αλλά  να είσαι σίγουρος ότι θα κάνει τα ίδια .Η πλάτη του έχει απίστευτη ευλυγισία .Στερείται περηφάνιας και ποτέ δεν υψώνει φωνή  απέναντι στον διευθυντή του. Τον μικρό ειδικευόμενο θα τον βρίσει ανεπιφύλακτα επειδή δεν τον φοβάται και ούτε τον υπολογίζει. 

Μπορεί ο ρουφιάνος να  είναι όμορφος  ή άσχημος αλλά είναι πάντα  ευπαρουσίαστος. 

Προσέχει πάντα την εμφάνιση του απέναντι στον μεγάλο. Απέναντι στους συναδέλφους του κυκλοφορεί αξύριστος, ατημέλητος  και casual. Θέλει να συνοδέψει τον διευθυντή του σε όλους τους χώρους εργασίας. Ελπίζει και για εκτός  αλλά δεν το κάθονται οι καταστάσεις. Κανένας δεν θέλει τον ρουφιάνο στην παρέα του. Όλοι οι συνάδελφοι  του , τον αποφεύγουν και ο ίδιος ο διευθυντής τον ξεχνάει όταν πάει σπίτι του.

 Δεν θα τον συστήσει σε κανέναν φίλο του απλώς τον χρησιμοποιεί ! Δεν τον ενοχλεί που είναι μόνος  και ότι οι συνάδελφοι του δεν του μιλάνε. Συνεχίζει με το ίδιο βιολί αφού είναι πεπεισμένος ότι είναι υπέροχος και ότι οι ειδικές υπηρεσίες και η προσφορά του αρέσουν στον προϊστάμενο του. Η ρουφιανιά  είναι η καλύτερη συνταγή  για τις φιλοδοξίες του και  είναι σημαντικό  λιθαράκι στην εξέλιξη του..

Και ένα τραγούδι :

Στην Κρήτη τα θέματα με τους «Ρουφιάνους» τα αντιμετωπίζουν δυναμικά… 

Φωτιά θα βάλω να καούν, 
του κόσμου οι ρουφιάνοι, 
να ξεβρωμέσει ο ντουνιάς, 
’πιστήμονες δε χάνει.