Η αυτοκτονία της 14χρονης στις ράγες του ΗΣΑΠ έστειλε ένα πολύ ηχηρό μύνημα.
Ένα κορίτσι που είχε όλη τη ζωή μπροστά του, έβαλε τέλος στη ζωή του μετά από μια σχέση [;] με κάποιον που θα μπορούσε να είναι ο πατέρας της. Ο 42χρονος άνδρας διαβάσαμε ότι είχε αποπλανήσει και άλλη ανήλικη ενώ διατήρουσε ειδικού περιεχομένου υλικό σε ηλεκτρονική μορφή.
Σχεδόν κάθε μέρα πλέον διαβάζουμε και μια είδηση κάποιου που ασέλγησε, αποπλάνησε, βίασε ή διατηρούσε απαγορευμένο υλικό με παιδιά. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που ο δράστης είναι στενός συγγενής ή οικείο πρόσωπο.
Δεν μπορώ να το καταλάβω.
Ήμασταν πάντα έτσι ή τώρα έχουμε πάρει αυτήν την κατηφόρα και το κατρακύλισμα στο βούρκο;
Με τα παιδιά και τα εγγόνια τους ορισμένοι πώς μπορούν;
Πόση σαπίλα τους έχει κυριεύσει;
Πότε πια πρόλαβαν να κορεστούν τόσο πολύ;
Πολύ φοβάμαι ότι έχουμε καταντήσει χειρότεροι κι από τα άγρια θηρία. Είμαστε ζωντανά κομμάτια κρέατος δίχως ψυχή, μυαλό και ευαισθησία. Κοιτάμε μόνο τις ανάγκες μας και πως θα τις ικανοποιήσουμε.
Εάν δεν αντιληφθούμε και δε συνειδητοποιήσουμε την κατάστασή μας ώστε να βάλουμε ένα φρένο, θα ζήσουμε και χειρότερα. Ο μη γένοιτο......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου