Του κόσμου οι λαοί......

 Το νέο τραγούδι των “Κοινών Θνητών”

Σε αυτή τη μηχανή, του κόσμου οι λαοί

αντί για λάδι καίνε, ανθρώπου αίμα

μα αλλάζουν οι καιροί και θα έρθει και η στιγμή

που ο δούλος θα είναι αυτός που βάζει στέμμα

(…)

Μα όμως πάνω από όλα τα άλλα, στου μεγάλου μας τη σάλα

δεν θα είχες την κουτάλα, αν δεν ήσουν καπιτάλα

Oι Κοινοί Θνητοί παρουσιάζουν το καινούριο τους τραγούδι για τους λαούς του κόσμου, τον πλούτο που παράγουν και τα καλά του ιμπεριαλισμού που απολαμβάνουν. Δε θα είχες την κουτάλα αν δεν ήσουν καπιτάλα, (…) θα έρθει όμως κι η στιγμή που η φωνή μας θα ακουστεί και ο δούλος μόνος νικητής στη κεφαλή θα βάζει στέμμα. Αξίζει να το ακούσετε και να το διαβάσετε (ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού), ενώ μπορείτε να θυμηθείτε κι ένα παλιότερο κομμάτι τους για τον ηρωικό Νίκο Μπελογιάννη. 

Φιντέλ:

«Κάποιες χώρες έχουν άφθονους πόρους

Ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα

Ποια είναι η μοίρα τους;

Να πεθάνουν από την πείνα;

Να υπάρχει για πάντα φτώχεια;

Ποιος είναι τότε ο σκοπός του πολιτισμού;

Γιατί τότε υπάρχει η ανθρώπινη συνείδηση;

Ποιος είναι τότε ο σκοπός του ΟΗΕ;»

Έχει αίμα το Adidas το καινούριο που φοράω

και το κινητό στη θήκη που στο χέρι μου κρατάω

έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο το Armani

και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι

Έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά Nutella

και το δέρμα που χρειάστηκε στις μπάλας μου την γκέλα

έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που έχω στο χαλί μου

και το τζόκεϊ που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου

Γιατί όλα όσα είπα της ζωής μου προϊόντα

μου τα αφήσαν οι δικοί μου ή τα αγόρασα από σπόντα

τα δουλέψανε παιδιά που είναι γεννημένα δούλοι

μεροφάι μεροδούλι, και εμείς παίζουμε κρυφτούλι

Τυνησία και Σουδάν Μαλαισία Πακιστάν

και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν

για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της Nike

μπας και δώσει ο Θεός να μου κάνουν κανένα like

Όταν έβγαινα να παίξω στην αλάνα με την μπάλα

κάποιες οικογένειες δεν είχαν να πάρουν γάλα

Όταν άφηνα χαρταετό στον ουρανό να ανέβει

κάποιοι άφηναν το παιδί τους μοναχό να ζητιανεύει

Όταν μου έλεγε η γιαγιά μου κάθε βράδυ παραμύθια

σκότωναν αθώες ψυχές άλλωστε έτσι από συνήθεια

όταν μου έφερνε η νονά μου την λαμπάδα και παιχνίδια

συνομήλικοι μου ψαχναν την τροφή τους στα σκουπίδια

Όταν έβλεπα μικρός το χοντρό και τον λίχνο

βάζουν σκλάβους να δουλεύουν στα ορυχεία του Κονγκό

όταν οι γονείς μου με είχαν, αγκαλιές και χάδια

χαρτομάντηλα πουλούσα και λουλούδια στα φανάρια

Ό,τι φόρεσα ως τώρα Nike, Puma και Sportex

τα έχουν φτιάξει δια της βίας στην Ασία στο Μπαγκλαντές

όσα λόγια και να πω, όσους στίχους και να γράψω,

στράφι θα πάνε αν τον κόσμο δεν αλλάξω

Σε αυτή την μηχανή, του κόσμου οι λαοί

αντί για λάδι καίνε, ανθρώπου αίμα

μα αλλάζουν οι καιροί και θα έρθει και η στιγμή

που ο δούλος θα είναι αυτός που βάζει στέμμα

Όταν έπαιζα μικρός με το πρώτο το Nintendo

στην Ινδία οι ανήλικοι κουβάλαγαν τσιμέντο

όταν έφτιαχνα το δέντρο με φωτάκια και στολίδια

τα παιδιά στην Βραζιλία ψάχναν μέσα στα σκουπίδια

Όταν έκανα ποδήλατο στο δρόμο τα απογεύματα

συνομήλικους στην Κίνα τους σκότωναν για μοσχεύματα

κοκκίνιζα σαν κοίταζα της τάξης τα κορίτσια

ενώ στην Ινδονησία τα πουλούσανε για βίτσια

Όταν έβλεπα τον Αλαντίν στην Disneyμε το τζίνι

τα αδέλφια μου γαζώνανε κάτω στην Παλαιστίνη

μα σε ευχαριστώ Θεέ, που έχω και έναν ΟΗΕ

και να ενδιαφερθώ για αυτά δεν χρειάστηκε ποτέ

Να είναι καλά και το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες

της θρησκείας το αδελφάτο, όλες τις παιδεραστίες

μα όμως πάνω από όλα τα άλλα, στου μεγάλου μας τη σάλα

δεν θα είχες την κουτάλα, αν δεν ήσουν καπιτάλα

Και το σύστημα ρολόι που ρυθμίστηκε να τρώει

την εργατική την τάξη που όλα αυτή τα έχει παράξει

μα άντε να το καταλάβει και μετά ποιος θα προλάβει

από το κύμα να γλυτώσει και πανί να ανασηκώσει

Στο σχολείο ως αριστούχος να κρατάω την σημαία

ήμουν από άλλη χώρα και δεν με έκανες παρέα

με έχεις σκοτώσει στο Ιράκ, στο Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη

εγώ αγέννητο μωρό και δεν είχα καν ευθύνη

Μου είχες βγάλει τα όργανά μου,

μπας και πάρεις τα λεφτά σου

για να ζήσουν παραπάνω λίγο τα αφεντικά σου

με είχες σκλάβο στο παζάρι και με πούλαγες φαντάσου

θα γυρίσει ο τροχός και θα ‘ρθει και η σειρά σου

μέσα σ’ αυτήν την μηχανή αν ενωθούμε όλοι μαζί

και χαράξουμε αντίθετη πορεία στο γρανάζι

ένα θα γίνω εγώ και εσύ και θα έρθει εκείνη η στιγμή

όπου αλλάζουν οι καιροί και σίγουρα θα τους πειράζει

Αρκεί σε αυτή την μηχανή, όλου του κόσμου οι λαοί

να σταματήσουμε για πάρτι τους να χύνουμε αίμα

θα έρθει εκείνη η στιγμή που η φωνή μας θα ακουστεί

και ο δούλος μόνος νικητής στη κεφαλή θα βάζει στέμμα.

Πηγή : http://www.katiousa.gr