Σ' όποιον αρέσουμε. Οι υπόλοιποι καλή καρδιά, παιδιά........

Πόσες μάσκες χωράνε μέσα σε μια προσωπικότητα; Πόσες μάσκες μπορούν να κρυφτούν μέσα στην ψυχή του «εγώ» μας;

Οι πιο πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να είναι αληθινοί απέναντι στον εαυτό τους.

Αυτός ο φόβος που καραδοκεί πάντα στους περισσότερους, μήπως δεν είναι αρκετά αρεστοί στους άλλους. Μήπως γελοιοποιηθούν αν κάνουν αυτό κι όχι εκείνο. Η απόρριψη θα έχει πάντα χίλια πρόσωπα, θα είναι εκεί και θα απειλεί, αν δεν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε έστω και λίγο, θα την βρίσκουμε μπροστά μας κάθε φορά. Πόσοι όμως το διακινδυνεύουν αλήθεια;

Φτιάχνουν προσωπεία και πέπλα αδιαφορίας  οι περισσότεροι, κρύβονται πίσω από αυτά και βολεύονται. Παριστάνουν κάποιους άλλους από αυτούς που είναι στ’ αλήθεια, το παίζουν μπλαζέ. Κρατούν αποστάσεις, υψώνουν τοίχους, απομονώνονται. Πιστεύουν πως έτσι θα γλιτώσουν τα διεισδυτικά βλέμματα.

Όσοι ακολουθούν αυτόν τον δρόμο και παίζουν κρυφτό, βαθιά μέσα τους θέλουν να πιστεύουν πως θα βρεθεί κάποιος που θα δεχτεί την ψεύτικη εικόνα τους. Ελπίζουν σε αυτό κι εδώ βρίσκεται η ειρωνεία της ιστορίας. Αργούν να καταλάβουν πως το πρόσωπο που προσπαθούν να κρύψουν, αυτό είναι που αναζητούν οι άλλοι.

Ο αληθινός μας εαυτός είναι πολύ καλύτερος από οποιαδήποτε άλλη επινόηση. Πραγματικό κριτήριο για να μας αποδεχτούν οι άλλοι και να μας αγαπήσουν είναι να μη φοβόμαστε να δείξουμε ποιοί είμαστε στ’ αλήθεια. Εάν εφαρμόσουμε αυτήν την τακτική, μόνο κερδισμένοι θα είμαστε. Κερδισμένοι σε εμπιστοσύνη και σεβασμό.

Πρέπει να δώσουμε τη δική μας μάχη, μεταξύ αυτού που είμαστε και αυτού που αισθανόμαστε ότι θα’ πρεπε να είμαστε για να μας αγαπούν. Και να βγούμε αλώβητοι, να καταλάβουμε πως κανένας δεν είναι τέλειος.

Αν θέλουμε να γνωρίσουμε την αγάπη στη ζωή μας, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να αποκαλύψουμε τον εαυτό μας στους ανθρώπους από τους οποίους έχουμε πεισματικά προσπαθήσει να προστατευτούμε.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα να κρύψουμε. Σε όποιον αρέσουμε, όσοι άντεξαν να βρίσκονται δίπλα μας, αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά γιατί έμειναν. Οι υπόλοιποι καλή καρδιά, όπως λέμε εδώ στα βόρια.

[Υ.Γ: Βασισμένο στο βιβλίο του Leo Buscaglia, γεννημένοι να αγαπάμε].