"Aπανουτιά" - Πλατεία Ξενία

 Μια σύγκριση διόλου κολακευτική

 

για τις σύγχρονες κοινωνίες 

Γράφει ο:

Στέργιος Μπακολουκάς 

Υπάρχει μια πηγή στην ιδιοκτησία της Αράχοβας, βορειοανατολικά του Ζεμενού, στη θέση ‘’Απανουτιά’’ , η οποία σήμερα αποκρυφίζει την ύπαρξή της και  περιμένει υπομονετικά να την ξαναανακαλύψουν οι ντόπιοι, ώστε να ξαναδώσει το γάργαρο νερό της στη διψασμένη Αράχοβα.

Για να .. ‘’σνουργιάσ’τε’’! σας λέω ότι  είναι βορειοανατολικά και σε μικρή απόσταση  από τις σημερινές ταβέρνες του Ζεμενού, οι δε γειτονικές περιοχές της είναι τ’ ‘’Αρδίνια’’ το άνω και κάτω ‘’Χάνι’’, τα άνω και κάτω ‘’Φρούσα’’ και άλλες! 

Στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα, αυτή η πηγή υπήρξε αιτία σύγκρουσης μεταξύ των κατοίκων της Αράχοβας και αυτών του Διστόμου. 

Τα δυο γειτονικά Χωριά είχαν την εξής σημαντική διένεξη!

Η μεν Αράχοβα είχε νερό πόσιμο και σε ….αφθονία μάλιστα, αντίθετα με το  Δίστομο το οποίο στερείτο αυτού του αγαθού, στη μορφή που η χρήση του προοριζόταν για  την κάλυψη αναγκών, ανθρώπων και  ζώων! 

Οι κάτοικοι του Διστόμου λοιπόν στηριγμένοι στο νόμο που δικαίως αναφέρει ότι προηγούνται οι ανάγκες των ανθρώπων και των ζώων σε νερό και έπονται οι λοιπές δραστηριότητες, κατάφερε μετά από δικαστική απόφαση να οικειοποιηθεί την χρήση της, ανεξάρτητα αν αυτή δεν ανήκε στη δικαιοδοσία των ορίων του, χωρίς βεβαίως να διεκδικήσει και την κυριότητα της πηγής,  η οποία παρέμεινε στην  ιδιοκτησία της Αράχοβας. 

Όταν οι αρχές της περιοχής, Αστυνομία, Δικαστικοί κλητήρες, Δημοτικοί Άρχοντες και λοιποί αρμόδιοι πήγαν στην περιοχή για να κατακυρώσουν τη χρήση του νερού  στην κοινότητα του  Δίστομο, στην Αράχοβα  σήμανε συναγερμός! 

Χτύπησαν οι καμπάνες από τις εκκλησιές και των δύο ενοριών, ο Ντελάλης από το βράχο του ρολογιού, την αγορά και την κορυφή από τα σκαλοπάτια του Αγίου Γεωργίου, απηύθυνε κάλεσμα στους Αραχοβίτες να σπεύσουν να προστατέψουν τα σύνορα και την ιδιοκτησία του Χωριού τους!

Τα μαγαζιά έκλεισαν, τα σχολειά σταμάτησαν τη λειτουργία τους, οι κάτοικοι παράτησαν τις δουλειές τους και όλοι μαζί έσπευσαν στην επαπειλούμενη πηγή, οπλισμένοι, οι πιο αψείς  με πέτρες και ξύλα, οι υπόλοιποι με φωνές και γιουχαΐσματα,  τα δε παιδιά με έκδηλη τη λαχτάρα για το φρέσκο παιχνίδι που εξελισσόταν μπροστά τους! Ανέβηκαν όλοι στην απόκρημνη πλαγιά, από όλες τις μεριές, μέσα στα κλαριά και τα βράχια για να πάρουν σβάρνα, όπως έλεγαν, αυτούς που …επιβουλεύονταν το κοινό τους βιός!

Την επόμενη μέρα, Άνοιξη ήταν θαρρώ, μικρό παιδί τότε, κίνησα για το δημοτικό σχολειό, περνώντας από την Πλατεία Λάκκα. Όλα τα ταξί του Χωριού ήταν γεμάτα με Αραχοβίτες Πολίτες,  στους οποίους  οι χωροφύλακες είχαν ‘’περάσει’’ χειροπέδες.

 Τότε η Αστυνομία ήταν στον όροφο του κτηρίου του Μπάκα, στη δυτική πλευρά της πλατείας. Οι αλυσοδεμένοι ήταν οι συλληφθέντες ………ταραξίες της χθεσινής μέρας στην ‘’απανουτιά’’, που τους πήγαιναν, μετά από αυτόφωρη διαδικασία, να δικαστούν στη Λειβαδιά. 

Μεταξύ των …… ‘’μπαχαλάκιδων’’, νέος τότε,   ήταν και ο Πατέρας μου.

Τελικά αυτό το νερό, εκείνη την εποχή, πήγε στο διπλανό Χωριό,  ύστερα από την κατασκευή υποτυπώδους δικτύου και χρησιμοποιήθηκε  για να ξεδιψάσει τους κατοίκους του για αρκετά χρόνια, μέχρι που αντικαταστάθηκε από το νερό του Μόρνου το οποίο  χρησιμοποιήθηκε ως ο κύριος υδροδότης  του, συνεχίζοντας από τότε την ίδια ευεργετική παροχή του μέχρι σήμερα. Η χρήση της παλιάς νερομάνας της ‘’απανουτιάς’’ πέρασε πλέον σε αδράνεια, η δε λήθη, την συντροφεύει μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες γι’ αυτήν, ώστε οι κάτοικοι να την ξαναχρειαστούν και επομένως να την θυμηθούν και πάλι. 

Αυτή η Ξαστοχιά  συνεχίζεται ακόμα και σήμερα για  το όμορφο προϊόν αυτής της πηγής, έστω και αν οι ανάγκες γι’ αυτό στην περιοχή, είναι υπερβολικά αυξημένες. Ακόμα και αν η κοσμοπολίτικη Τουριστική Αράχοβα έχει απόλυτη ανάγκη για επιπλέον νερό, αυτός ο πλούτος  της ταπεινής ‘’απανουτιάς’’ συνεχίζει να χάνεται στους ‘’σουριάδες‘’ και τα καταράχια της περιοχής,  ανεκμετάλλευτος!  

‘’Πλατεία Ξενία’’

Ένα περίεργο γεγονός, που δεν μοιάζει με αυτό της παραπάνω ιστορίας, αλλά είναι πολύ χειρότερο σε αποτελέσματα, συμβαίνει σήμερα σε μια από τις …πλατείες  του κέντρου της Αράχοβας.  

Η πλατεία Ξενία,  καταμεσής της Πόλης, πρόσφατα περιφράχθηκε με τσίγκινα παραπέτια,  από τους  επενδυτές του παρακείμενου ομώνυμου κτηριακού συγκροτήματος. Αυτοί  ισχυρίζονται ότι  επειδή είναι ….‘‘δική’’ τους! θα την αναδιατάξουν, θα την  περιφράξουν και θα την καταστήσουν απολύτως ιδιωτική, απαγορεύοντας την είσοδο σε οποιονδήποτε δεν έχει σχέση με την επένδυσή τους. 

Αυθαίρετα καταχρηστικά και παράνομα, οι προηγούμενοι ενοικιαστές του κτηρίου, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν βάλει μπάρες εισόδου στον χώρο, τις οποίες  οι νέοι ένοικοι τις διατηρούν, θέλοντας να  οικειοποιηθούν  Δημόσια περιοχή και μάλιστα ….πλατεία, δίχως να διαθέτουν και επομένως να  προσκομίζουν,  απολύτως κανένα έγγραφο ιδιοκτησίας ή χρήσης. 

Που να το βρουν άλλωστε!

 Για το λόγο αυτό, το μόνο που κάνουν, οι νυν ιδιοκτήτες, είναι να  αναφέρονται σε κάποια   δήθεν συνεννόηση – συμφωνία, που έχουν πετύχει με την τρέχουσα Δημοτική αρχή για την αξιοποίηση του οικοπέδου, υπέρ των δικών τους συμφερόντων φυσικά, αποκλειστικά και μόνο. Λες και ο Δήμαρχος ή ο οποιοσδήποτε σύμβουλος έχει δικαίωμα ατομικής διαπραγμάτευσης για τις πλατείες του Δήμου, σαν να πρόκειται για τα χωράφια των γονιών του.

Παρόλ’ αυτά, Ο σημερινός Δήμαρχος,  όχι μόνο δεν απαντά στις απανωτές ερωτήσεις των κατοίκων , για τισ ….‘‘ πομπεσ’’ του, αλλά  αντίθετα κρύβεται επιμελώς  από αυτούς, κωφεύοντας και κάνοντας τον ‘’νιάχα’’, ή αν θέλετε ‘’ποιώντας την νήσσαν’’!  αν και ‘’συνελήφθη’’ να διαπραγματεύεται κρυφά και  πίσω από την πλάτη του Δημοτικού Συμβουλίου, υποθέσεις που σχετίζονται με την αναφερόμενη υπόθεση, δίχως να είναι της δικής του αρμοδιότητας.  

Το  ΛΥΠΗΡΟΤΕΡΟ πρόβλημα και η ακόμα μεγαλύτερη και μελαγχολικότερη διαπίστωση δεν είναι ότι οι Αραχοβίτες σύμβουλοι, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης –πλην του Τοπικοί Συμβουλίου- ΔΕΝ ασχολούνται με αυτή την ‘’περίεργη’’ υπόθεση, αλλά ότι: 

Ούτε καμπάνες χτύπησαν στο Χωριό μετά την αυθαίρετη κατάληψη της πλατείας,  

ούτε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έγιναν από τους σημερινούς κατοίκους, 

ούτε ……..συλλήψεις από τους αστυνομικούς, μελών του εύρωστου τμήματος των νέων Αραχοβιτών, παρατηρήθηκαν, 

μήτε τα σχολιαρόπαιδα παράτησαν τα γράμματά τους για να σπεύσουν στον τόπο του ‘’εγκλήματος’’!

και όλα αυτά επειδή απλούστατα καμία συλλογική διαμαρτυρία δεν εκδηλώθηκε!  

Τα τσίγκια παραμένουν  εκεί, λοιδορώντας τους περαστικούς κατοίκους,  γινόμενα καρφιά  στα μάτια και  μαχαιριές στα πλευρά των περιοίκων!

Μονάχα ελάχιστοι αιθεροβάμονες Δημότες προσπαθούν μάταια να αναδείξουν το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι  αρκούνται να τους ακούνε ή να τους διαβάζουν, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να τους βοηθήσουν,  διότι  κανένας δεν έχει όρεξη να φανερωθεί μπροστά, να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει τα αυτονόητα! την ακεραιότητα δηλαδή της Πόλης που τους παράδωσαν οι παππούδες τους,! 

Δεδομένησ της απουσίας της  Δημοτική Αρχής, η οποια μαλλον συντάσσεται με τα συμφέροντα των ‘’επενδυτων’’,  καμιά πρωτοβουλία Πολιτών δεν υπήρξε, ώστε να συσταθεί έστω μια υποτυπώδης επιτροπή,  για να αποταθεί στο εισαγγελέα Λειβαδιάς, με την ελπίδα  να λάβει εντολή από αυτόν προς το τοπικό Αστυνομικό τμήμα, για την απομάκρυνση όλων των παράνομων υλικών και την αποκατάσταση της ελεύθερης διέλευσης των Πολιτών από και προς την Πλατεία! 

Νέοι καιροί, νέα ήθη, νέες απόψεις!  

Όμως η λαϊκή παροιμία λέει ότι: 

‘’όποιος χέζει στη θάλασσα, θα τα βρει στο ….αλάτι’’