Ερευνα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου έδειξε ότι όταν άρχισε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, το 2009, αυξήθηκαν οι πωλήσεις σε ψυχότροπες ουσίες· παρατηρήθηκε μία συνεχής άνοδος έως το 2015, οπότε κάπως κόπασαν έως το τέλος του 2019, εκτινάχτηκαν δε στα ύψη μέσα στο 2020.
Ο κορονοϊός ήταν η αιτία της ραγδαίας αύξησης, απεφάνθησαν οι ερευνητές - και έχουν δίκιο προφανώς. Τι αποδεικνύεται από αυτό; Οτι οι ψυχικές παθήσεις είναι αποτέλεσμα των τρεχουσών κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών και δεν οφείλονται, όπως αρέσκονται να ισχυρίζονται οι επίσημοι ψυχίατροι, σε βιολογικές [βιοχημικές ή κληρονομικές] διαταραχές.
Ο φόβος και η ανασφάλεια ήσαν εκείνα που οδήγησαν στην έξαρση της χρήσης τέτοιων ουσιών, η σύγχυση, η αβεβαιότητα, η απώλεια θέσεων εργασίας, η αδυναμία έστω να διαχειριστούν οι πολλοί μια τέτοια πρωτόγνωρη κατάσταση αναγκαστικής οικουρίας, εγκλεισμού με άνωθεν, κρατικές εντολές. Συνέπεια όλων αυτών; Η μοναξιά, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον διπλανό καθώς και η εξορία ειλικρινών σχέσεων. Ολες οι διαταραχές προέρχονται από την ποιότητα του κοινωνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος και όχι από βιοχημικές τάχα δυσλειτουργίες, για την αντιμετώπιση των οποίων προσφέρονται αφειδώς από την κρατική ψυχιατρική εξουσία αναρίθμητοι τόνοι φαρμάκων, προς τέρψιν βεβαίως των ισχυρότατων φαρμακευτικών βιομηχανιών.
Οποιος διαθέτει λίγο νιονιό αντιλαμβάνεται ότι οι ψυχικές παθήσεις δεν είναι βιολογικά φαινόμενα, ούτε κάποια σπουδαία νόσος, παρά οφείλονται στις μεγάλες κοινωνικές αντιθέσεις και οικονομικές ανισότητες, στις πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες, στα ανεπαρκή συστήματα υγείας και κοινωνικών δομών.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου αναδεικνύει απλώς το αυτονόητο, ότι η ψυχική υγεία συμβαδίζει με την κοινωνική - άμα οι θεσμοί της κοινωνίας ασθενούν, ασθενούν και τα μέλη της κοινωνίας. Οπως είναι φανερό οι κεφαλαιούχοι βγάζουν ακόμη και από τη μύγα ξύγκι - έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πόσοι και πώς πλούτισαν την περίοδο του κορονοϊού.
Επίσης ενδιαφέρον θα είχε να δούμε πόση θα ήταν η κατανάλωση αυτών των ψυχοφαρμάκων εάν στην κοινωνία επικρατούσαν: διαφάνεια, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συνοχή, μείωση οικονομικών ανισοτήτων· εάν επικρατούσε το κοινοτικό πνεύμα και η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας. Είναι βέβαιο ότι θα μειωνόταν δραστικά, ίσως και να εξαλειφόταν.
Αλλά, ως γνωστόν, ο φιλελευθερισμός περί άλλα τυρβάζει: ατομικισμός και άγιος ο θεός, κέρδος και πάπαλα - και όποιος είναι «ικανός» θα αντέξει. Οσο για τους υπόλοιπους, ε, τι να κάνουμε, δεν είμαστε όλοι ίσοι. Και μάλιστα αυτό το βροντοφωνάζουν, χωρίς ίχνος ντροπής δε, τι λέω, με υπερηφάνεια το διαλαλούν. Τελικά ένα κυνικός βιολογισμός είναι η περίφημη ελευθερία της αγοράς - πουθενά ο άνθρωπος αλλά και ο συνάνθρωπος.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά ποτέ δεν μπορεί να απομονωθεί από τον κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο - αυτή είναι η ιστορικότητά της εξάλλου, πώς να γινόταν διαφορετικά; Καλή είναι η έρευνα αλλά μπορεί τα αποτελέσματά της να τα δει κανείς, να τα διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι, με μια απλή βόλτα στο μετρό ή στα λεωφορεία. Βλέμματα καθηλωμένα στο άγνωστο, υποταγμένα σε κατασταλτικά φάρμακα, με υποτονικές κινήσεις, έξω από την υγεία του σώματος - και έξω από την υγεία της κοινωνίας. Μπορεί να αυτοϊαθεί η κοινωνία; Τότε υπάρχει ελπίδα.
Πηγή : efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου