Μαζί τα.... φάγαΤε !!!

Η αλήθεια για την κρίση και το χρέος.

Ποιοι ευθύνονται για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας ή για να ακριβολογούμε ποιοι «τα έφαγαν» σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Θ. Πάγκαλο;

Ας δούμε αρχικά την “ιστορική” δήλωση του εμπνευστή της περίφημης ατάκας, που χαρακτηρίστηκε ατάκα της δεκαετίας, Θ. Πάγκαλου για πολλά χρόνια υπουργού και κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ:

«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας “πώς τα φάγατε τα λεφτά”, που μας ρωτάει ο κόσμος είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής» (Θεόδωρος Πάγκαλος, Βουλή, 21.09.2010).

Αυτή η κυνική δήλωση δεν έγινε σε μια φάση κρίσης συνείδησης και επιθυμίας αυτοκριτικής και αληθινής μεταμέλειας γιατί κάτι τέτοιο δεν αποδείχτηκε από τις επεξηγήσεις που έδωσε και την πολιτική στάση που τηρεί μέχρι σήμερα.

Η δήλωση έγινε για να μεταθέσει τις ευθύνες αλλού στους «κοπρίτες», όπως αποκάλεσε τους δημόσιους υπάλληλους, και να φορτώσει στα παιδιά, τους γονείς τους -που έστω κόντρα στην συλλογική και διεκδικητική συνείδηση που έπρεπε να είχαν, υπέκυψαν στον εκβιασμό και στην ανάγκη για μια “θέση στον ήλιο”- ίση ευθύνη με αυτούς που ασκούσαν πολιτική στο βούρκο της ρουσφετολογίας, της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας.

Για να στηρίξουν την προπαγάνδα τους συνεπικουρούμενοι από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, που είναι στην πλειοψηφία τους τα ΜΜΕ, επέλεξαν τους δημόσιους υπάλληλους σαν κύριους υπεύθυνους για την διόγκωση του χρέους, τα εκατομμύρια των κοπριτών που έλεγαν.

Τελικά η απογραφή έδειξε λιγότερο από 700.000 δημόσιους υπάλληλους εκ των οποίων οι 300.000 δουλεύουν στην εκπαίδευση και την υγεία που λειτουργούν αναμφίβολα με σημαντικές ελλείψεις, ενώ κοντά στους 150.000 δουλεύουν στα σώματα ασφαλείας ή είναι κληρικοί.

Το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα επί του συνόλου των εργαζομένων είναι περί το 11%, από τα χαμηλότερα της Ευρώπης. Οι δαπάνες για την μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων είναι της τάξης του 9% επί του ΑΕΠ και είναι μικρότερες από της Γαλλίας και της Φινλανδίας (13%), της Σουηδίας και της Δανίας (15%).

Αυτοί που πραγματικά έφαγαν τα λεφτά και βέβαια είναι οι ιδιώτες και αυτό που κατέρρευσε είναι η ιδιωτική οικονομία των πολυεθνικών, των τραπεζών, των κεφαλαιοκρατών.

Αυτή λοιπόν την ιδιωτική οικονομία χρόνια την τάιζαν με κρατικό χρήμα που πήγαινε κατευθείαν στις τσέπες των βιομήχανων ,των εφοπλιστών και των μεγαλοεργολάβων. Και τώρα προσπαθούν να ενοχοποιήσουν το λαό με το ακράδαντο “επιχείρημα” ότι ζούσε πάνω από τις δυνατότητές του και πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα.

Σύμφωνα με το ίδιο το ΔΝΤ το 50% των ελλειμμάτων το δημιούργησε η φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου και η αποπληρωμή τόκων για προηγούμενα δάνεια των κυβερνήσεων, ενώ η αύξηση των δημοσίων   δαπανών   επιβαρύνει λιγότερο από 10% (πηγή enikos.gr).

Το όφελος από τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες στο δημόσιο από το 2013 μέχρι το 2018 θα είναι μόνο 100 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτά τα στοιχεία που έχουν γραφεί και έχει αποδειχτεί η ορθότητά τους δείχνουν πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα από αυτά που προσπαθούν οι κύριοι υπεύθυνοι της οικονομικής κατάρρευσης να περάσουν στον λαό.

Αυτό λοιπόν το χρέος που βέβαια δεν το δημιούργησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης ή η κρίση είναι αποτέλεσμα του χρέους;

Τα κόμματα που κυβέρνησαν για δεκαετίες την χώρα αποδίδουν τόσο την οικονομική κρίση όσο και το χρέος στη διαφθορά, στις μίζες στο σπάταλο κράτος. Δηλαδή η κύρια αιτία είναι ο λεγόμενος δημόσιος τομέας που αναμφίβολα και σπάταλος και αντιπαραγωγικός είναι και όχι τόσο φιλικός με τον απλό πολίτη. Όμως ποιος τον δημιούργησε αυτό τον δημόσιο τομέα μέσω της ρουσφετολογίας και της αναξιοκρατίας να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τώρα κατηγορούν τους εργαζόμενους σαν υπεύθυνους ;

Είναι τελικά το χρέος αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης ή κρίση είναι αποτέλεσμα του χρέους;

Αρχικά πρέπει να επισημάνουμε ότι στην παρούσα φάση δεν υπάρχει κάποια ελληνική ιδιαιτερότητα, αλλά η κρίση αφορά τις μεγαλύτερες καπιταλιστικές χώρες του κόσμου. Και, βέβαια, η κύρια αιτία της κρίσης δεν ήταν το “σπάταλο” κράτος, οι μίζες, ή η διαφθορά του δημόσιου τομέα, όπως λέει ο Θ. Πάγκαλος και όλοι οι υποστηριχτές του αστικού συστήματος, που παραπλανητικά εμφανίζουν τις συνέπειες αυτού του συστήματος (π.χ. διαφθορά, μίζες ) σαν αιτίες του προβλήματος.

Και δείχνουν σαν ενόχους οι μεν τους δε και επιδίδονται στις γελοίες αλληλοκατηγορίες για το ποιος ήταν περισσότερο ή λιγότερο μιζαδόρος ποιος έκανε τα μεγαλύτερα σκάνδαλα κ.ο.κ.

Ο σκοπός είναι προφανής: να φανούν σαν αποκλειστικοί ένοχοι οι “διεφθαρμένοι πολιτικοί” και να μείνουν απέξω οι κύριοι υπεύθυνοι που είναι η οικονομική ολιγαρχία στις τσέπες της οποίας κατέληξαν τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης

Άρα λοιπόν ούτε οι μίζες, ούτε η διαφθορά, αλλά ούτε και το χρέος αποτελούν το βασικό πρόβλημα που οδήγησε στην κρίση. Για το τελευταίο (δηλαδή αν το χρέος είναι αποτέλεσμα της κρίσης ή αν η κρίση δημιούργησε το χρέος και βέβαια αν αυτό προέκυψε από τις μίζες και την κρατική διαφθορά) η αλήθεια είναι ότι αυτό αποτελεί το αναγκαίο αποτέλεσμα της παρέμβασης του καπιταλιστικού κράτους στον οικονομικό κύκλο.

Συμπερασματικά, το χρέος είναι αποτέλεσμα της παρέμβασης του καπιταλιστικού κράτους στον οικονομικό κύκλο, με στόχο να διευκολύνει την αναπαραγωγή του κοινωνικού κεφαλαίου σε διευρυμένη κλίμακα.

Με δυο λόγια, η τεράστια ενίσχυση του κεφαλαίου από τα κρατικά ταμεία για να κάνουν δήθεν επενδύσεις, οι παρεμβάσεις τρισεκατομμυρίων για να στηριχτούν τραπεζικοί και άλλοι επιχειρηματικοί όμιλοι φούσκωσαν το χρέος και όχι ο φτωχός λαός που επικαλείται ο Θ. Πάγκαλος και όσοι κρύβονται πίσω από αυτόν.