«Θα έρθει η στιγμή που τα σκοτάδια μας θα τελειώσουν/δεν θα φοβόμαστε να δούμε την πληγή/
θα έχουμε στείλει εκατοντάδες τραγούδια αγάπης ξημερώματα/και λέξεις "μου λείπεις", "μια αγκαλιά", "να ήσουν εδώ" θα φουλάρουν τα γραμματοκιβώτια/Θα έρθει μια στιγμή που δεν θα μας τρομοκρατούν οι απαντήσεις/δεν θα σκεφτούμε τι παιχνίδι μας παίζουν/μια στιγμή που θα αφεθούμε στο μεγαλείο που περιέχει ο καθένας και δεν θα θέλουμε να το βάλουμε στα πόδια…» και στο τέλος, με τη βεβαιότητα των ποιητών: «θα έρθει μια στιγμή να δούμε κατάματα το γελοίο των δισταγμών μας/τότε/ο ήλιος θα βγει/δεν μπορεί/θα βγει σου λέω/και θα λάμψει». (Τέλλος Φίλης, Ενας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ/Εκδόσεις Εντευκτήριο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου