Τα ψόφια ψάρια 😁

 Και τα γιασεμιά

Μια μέρα έβρεχε πολύ και μια γυναίκα με το καλάθι της που είχε ψάρια, βρήκε καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο, μπροστά από το σπίτι ενός μεγάλου εμπόρου λουλουδιών.

Η καταιγίδα ήταν πολύ δυνατή και καθώς άρχισε να σκοτεινιάζει, ο ανθοπώλης συμφώνησε να την φιλοξενήσει στην αποθήκη που είχε στην αυλή για να περάσει τη νύχτα.

Κοιμήθηκε στο έδαφος, όπως συνήθιζε. Όσο κοιμόταν είχε αφήσει το καλάθι με τα ψάρια στο πλάι της. Στη μέση της νύχτας, οι ανθοπώλες άρχισαν να μεταφέρουν φρέσκα γιασεμιά μέσα στην αποθήκη.

Κάποιος μετακίνησε το καλάθι με τα ψάρια από το πλάι της γυναίκας και το έβαλε σε μια γωνιά του δωματίου. Η ώρα περνούσε και η μυρωδιά από τα φρέσκα γιασεμιά άρχισε να πλημυρίζει το δωμάτιο.

Η γυναίκα ξύπνησε από τον ύπνο της αναζητώντας το καλάθι με τα ψάρια νιώθοντας ένα αίσθημα δυσφορίας. Μισοζαλισμένη πήγε κοντά στο καλάθι της και κοιμήθηκε εκεί.

Το πρωί ξύπνησε και πήρε το δρόμο της.

Η ιστορία τελειώνει εκεί. 

Όμως, το θέμα μας τώρα αρχίζει.

Τι συνέβη; 

Γιατί ένιωσε άβολα όταν κοιμόταν;

Η απάντηση είναι προφανής. Ήταν συνηθισμένη να κοιμάται κάθε βράδυ με τη φρικτή μυρωδιά των ψόφιων ψαριών. Όταν αυτή η μυρωδιά έφυγε και το ευωδιαστό άρωμα των φρέσκων γιασεμιών εισχώρησε στους οσφρητικούς τις αδένες, το σώμα αντέδρασε και ξύπνησε.

Όλοι μας κρατάμε διαφορετικά καλάθια με ψάρια κοντά στο στήθος μας. Ο καθένας ξέρει ότι πολύ λίγα πράγματα μυρίζουν χειρότερα από τα ψόφια ψάρια και επίσης γνωρίζουμε πόσο υπέροχα μυρίζει το γιασεμί. Κι εξακολουθούμε να μη θέλουμε να απαλλαγούμε από τα καλάθια με ψάρια μας και να απολαύσουμε το φρέσκο άρωμα των γιασεμιών.

Γιατί;

Η δύναμη της συνήθειας.

Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τις παλιές συνήθειες και τάσεις με κανέναν τρόπο. Μπορεί να υποφέρουμε μια ατέλειωτη δυστυχία εξαιτίας τους αλλά δεν λέμε να κάνουμε την αλλαγή. Απλά δεν θέλουμε να απαλλαγούμε από τις κακές μας συνήθειες και να αλλάξουμε τρόπο ζωής.

Κανείς δεν θέλει να ξεβολευτεί. Αυτό το ξέρουμε καλά. Δεν μας πειράζει να γυρίζουμε ξανά και ξανά σε φαύλους κύκλους εφ’ όσον είμαστε σε οικείο έδαφος, αλλά δεν θέλουμε να ρισκάρουμε δοκιμάζοντας κάτι νέο και άγνωστο.

Με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται η αδράνειά μας.

 Έχουμε καλάθια με ψάρια που δεν μπορούμε να ξεφορτωθούμε.

Πηγή: lecturesbureau.gr