Ο καπετάν Νικηφόρος

 Από την Αγόριανη

 

Από ανάρτηση του Ianis Golias

Απο πιτσιρικάς μου έκανε εντύπωση, πως είναι δυνατόν να ξέρουμε ΟΛΟΥΣ τους ήρωες της πατρίδας μας για τη μια εθνική γιορτή 

(του 1821)

και να μην ξέρουμε ΚΑΝΕΝΑΝ απ την άλλη εθνική γιορτή 

(του 1940)

...............................................

Έπρεπε να μεγαλώσω και να συναντηθώ (μόνος μου, εκτός σχολείου) με τη μεγάλη μου αγάπη, την ιστορία και έτσι να μάθω και να ταυτιστώ με τους πατριώτες ήρωες της πατρίδας μου απ την εποχή του έπους του '40

...............................................

Θανάσης Κλάρας (Αρης Βελουχιώτης)

Γιώργος Χουλιάρας, (Περικλής)

Δημήτρης Δημητρίου (Νικηφόρος)

Γιάννης Αλεξάνδρου (Διαμαντής)

και πολλοί άλλοι 

...............................................

Σήμερα θα γράψω για το Νικηφόρο, τον σπουδαίο καπετάνιο της Ρούμελης

και την εκπληκτική του ιστορία 

...............................................

Ήταν ο πρωτότοκος γιος, του δάσκαλου, μπάρμπα Νίκου Δημήτριου και της μετέπειτα αντάρτισσας και σπουδαίας γυναίκας, Αφροδίτης Νέτσου - Παπαλουκά

...............................................

Ο πόλεμος του '40 τον βρίσκει τριτοετή στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Ονομάζεται οπως οπως ανθυπίλαρχος και πάει στο μέτωπο της Δοϊράνης.

...............................................

Ανδραγαθεί στο μέτωπο και προτείνεται για μετάλλιο

...............................................

με τη συνθηκολόγηση επιστρέφει στο χωριό του, 

στην Άνω Αγόριανη της Παρνασσίδας, αλλά δεν αντέχει για πολύ τη ραγιάδικη ζωή

...............................................

τι κι αν άκουγε μεγαλύτερους χωριανούς του, να συμφωνούν στο καφενείο του χωριού, 

οτι ο Χίτλερ είναι ανίκητος 

και 

πως δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή, παρά μόνο η συμμόρφωση,

ο ίδιος,

νιώθει ντροπιασμένος που ορκίστηκε στην πατρίδα και τώρα η πατρίδα του έχει καταληφθεί 

και ψάχνει διέξοδο η οποία εμφανίζεται σύντομα

...............................................

με κάποιους σπουδαίους συγχωριανούς του, βγαίνει στο βουνό αλλά δεν έχει ιδέα κανένας τους από αντάρτικο

...............................................

δεν ξέρουν που να πάνε, τι να κάνουν και πως να φερθούν

...............................................

αυτο αλλάζει όταν σε λίγο συναντιούνται με την ομάδα του Άρη Βελουχιώτη, ο οποίος θα μάθει στο Νικηφόρο, οτι χρειαστεί για να γίνει λίγο μετά, 

ένας απ τους μεγαλύτερους ήρωες της πατρίδας μας

...............................................

ο Μήτσος Δημητρίου είναι ο πρώτος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, που μπαίνει στον ΕΛΑΣ, 

την ίδια ώρα που, 

πολλοί συνάδελφοι του αξιωματικοί, συνωστίζονται στα γερμανικά σκαλιά των υπουργείων για να συνεχίσουν να παίρνουν τους μισθούς τους

...............................................

στο βουνό θα πάρει και το ψευδώνυμο, Νικηφόρος 

...............................................

θα λατρέψει και θα λατρευτεί, 

απ τον Αρη, 

απ τον πατριώτη του και συνδιοικητή του, 

τον Διαμαντή,

αλλα

και απο όλους τους αντάρτες που κυριολεκτικά πέφτουν στη φωτιά για το νεαρό διοικητή τους

...............................................

ο Νικηφόρος, θα είναι ο διοικητής της εφεδρείας στο Γοργοπόταμο που

οταν θα αποτύχει η ομάδα του Ζέρβα, στο βόρειο βάθρο της γέφυρας,

αυτος,

θα καταφέρει να το καταλάβει 

και 

στη συνέχεια να αποτρέψει και το τρένο που ερχόταν απ τη Λάμια, 

μεχρι να προλάβουν οι σαμποτέρ να ανατινάξουν τη γέφυρα

...............................................

αργότερα,

ο ίδιος με λίγους άντρες θα μπει στην υπόδουλη απο 4.000 Ιταλούς, Λιβαδειά

και θα απελευθερώσει 80 κρατούμενους, μεταξύ των οποίων και τον πατέρα του, μπάρμπα Νίκο Δημητρίου, ο οποίος θα καταταγεί σαν απλός αντάρτης στο τμήμα του Νικηφόρου

...............................................

θα πολεμήσει Ιταλούς και Γερμανούς σε πάνω απο 30 μάχες

...............................................

το Σεπτέμβρη του '43, όταν θα συνθηκολογήσει η Ιταλία, θα έχει μια απ τις σημαντικότερες επιτυχίες στην Αράχοβα.

θα προλάβει και θα πάρει τον οπλισμό από ένα ολόκληρο ιταλικό τάγμα,

πριν προλάβουν οι Γερμανοί 

...............................................

τον Οκτώβρη του '44, θα είναι αυτός, ο πρώτος καπετάνιος που θα μπει και θα απελευθερώσει τη Λάμια,

και θα υποδεχτεί στην Πλατεία Ελευθερίας, σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα τον πρωτοκαπετάνιο, Αρη Βελουχιώτη, που θα φτάσει απ την Πελοπόννησο

...............................................

Αργότερα όμως, κατά τα δεκεμβριανά, οι κομματικοί θα του στήσουν παγίδα, 

θα του δώσουν για αξιωματικό έναν προδότη

και αφού θα τον απομακρύνουν έντεχνα μια βραδιά από το τάγμα του,

θα το παραδώσουν στους Εγγλέζους

...............................................

μετα τη Βάρκιζα, θα φύγει για έξω αλλά δε θα αντέξει, 

θα επιστρέψει, 

θα προδοθεί θα συλληφθεί και θα φυλακισθεί ως θανατοποινίτης

...............................................

θα μείνει στη φυλακή μέχρι τα 1952, όπου με τα μέτρα ειρηνεύσεως θα αποφυλακιστεί 

...............................................

θα μείνει στη νέα Σμύρνη και θα κάνει ότι δουλειά βρει για να ζήσει την οικογένεια του

...............................................

Κάποτε που δούλευε πηλοφόρι σε έναν εργολάβο που τον είχε αντάρτη στο τάγμα του,

ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που έχτιζαν, ήταν ένας αστυνομικός από τα μέρη τους, που γνώριζε πρόσωπα και πράγματα...

Πάει λοιπόν ο μπασκίνας μια μέρα στην οικοδομή και πιάνει κουβέντα με τον εργολάβο που ήξερε οτι ήταν ΕΛΑΣίτης:

- «Εκείνοι διασκεδάζουν,

σας πιάσανε κορόιδα οι ηγέτες σας! 

Εσείς δουλεύετε εδώ χαμαλίκι κι εκείνοι διασκεδάζουν με γυναίκες και πολυτέλεια στη Ρωσία»

 

- «Ποιους ηγέτες μας εννοείς», τον ρωτάει ο εργολάβος

- «Ας μην πάμε μακριά,

 ο Νικηφόρος, ας πούμε, που είναι απ' τα μέρη μας ποιος ξέρει πού και με ποιες γλεντοκοπάει τη στιγμή που εσείς δουλεύετε σα σκλάβοι»

Αυτά γινόντουσαν ενώ δίπλα περνούσε ο Νικηφόρος φορτωμένος με το πηλοφόρι

   

- «Τον θυμάσαι καλά τον Νικηφόρο; Πώς τον έλεγαν;»

ρωτάει ο εργολάβος

- «Μήτσο Δημητρίου κι ήταν από την Αγόριανη»

λεει ο μπασκίνας 

Τότε,

ο εργολάβος πάει εκεί που αφήνανε τα ρούχα τους οι εργάτες και βγάζει την ταυτότητά του Νικηφόρου από την τσέπη 

και του τη δείχνει. 

Μόλις είδε τη φωτογραφία ο μπασκίνας κατάλαβε, ντροπιάστηκε και έφυγε.

Τότε ένας άλλος εργάτης που παρακολουθούσε τη σκηνή και δεν είχε ιδέα οτι δούλευε διπλα διπλα με τον Νικηφόρο,

αφήνει το φτυάρι,

γυρνάει,

και πέφτει στην αγκαλιά του με κλάματα: 

«Αχ! καπετάνιε, που καταντήσαμε εμείς πού είχαμε στα πόδια μας ολόκληρη την Ελλάδα!»

...............................................

Αλλά και η συνέχεια για τον ήρωα της πατρίδας δεν ήταν καλύτερη.

...............................................

στα 1967 ήρθε η χούντα, τον ξανασυλλαμβάνουν.

Γιατί;;;

διοτι είχε υπηρετήσει και τιμήσει την πατρίδα του,

διοτι δεν ήταν προδότης, κουκουλοφόρος, συνεργάτης των Γερμανών 

...............................................

ποιοι τον συλλαμβάνουν;;;;

οι συνεργάτες των Γερμανών που τώρα είχαν γίνει δικτάτορες

...............................................

Ακολουθεί φυλακή και εξορία στα Γιούρα (η Γυάρος)

...............................................

Τελικά, μετά από πολλά, επιστρέφει με τσακισμένη υγεία στο σπίτι του αλλά στερημένος απο δουλειά, υγεία, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα

...............................................

το μόνο που του είχε μείνει ήταν η ψυχή,

αυτή η αθάνατη ψυχή που τον καθοδηγούσε πάντα

...............................................

δεν έβρισκε δουλειά και έτσι έκανε κρυφά μεταφράσεις βιβλίων απ τα γαλλικά και τα αγγλικά που τα είχε μάθει μέσα στη φυλακή...!!!

Απίστευτο;;;

Έκανε τις μεταφράσεις με ψευδώνυμα.

Ένα απ αυτά ήταν

Νίκος Πέτρου (απ τα ονόματα των γιων του, του Νίκου και του Πέτρου)

...............................................

μετα τη μεταπολίτευση όλοι πίστεψαν ότι θα ηρεμήσει ο άνθρωπος και θα του αναγνωριστεί η προσφορά του αλλά μπα

...............................................

στις αρχές της δεκαετίας του '80 κάποιοι κονδυλοφόροι θα γράφουν σε μια εφημερίδα, χυδαιότητες για τον Νικηφόρο 

και συγκεκριμένα 

οτι στο Γοργοπόταμο δεν πολέμησε, 

αντίθετα

φώναζε αυτός στους αντάρτες "πάμε να φύγουμε"

...............................................

Αναγκάστηκε να πάει στα δικαστήρια και να παρουσιάσει πάμπολλες μαρτυρίες,

Ακόμα και τις μαρτυρίες των Εγγλέζων αξιωματικών που ήταν στον Γοργοπόταμο

...............................................

ο Νικηφόρος ήταν πάντα υπέρμαχος της Εθνικής Ενότητας και πίστευε οτι μόνο έτσι, μόνο ενωμένοι θα πάμε την πατρίδα μας προς την ευημερία

...............................................

στα μέσα της δεκαετίας του '80 ένας στρατηγός της απέναντι όχθης,

ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος,

τον προτείνει απ την πλευρά του ΕΛΑΣ να πάρει το βαθμό του στρατηγού

...............................................

στη συνέχεια ασχολήθηκε με το συγγραφικό του έργο που ήταν κολοσσιαίο.

14 βιβλία και πάμπολλες μεταφράσεις

...............................................

το μεγάλο χτύπημα ήρθε στα 1996, όταν έχασε τη σύντροφο του, τη Μάρθα.

Αυτή η απώλεια τον συνέτριψε

...............................................

Μετά από κανα χρόνο τον χτυπάει εγκεφαλικό που θα του κάνει μεγάλη ζημιά.

Δεν μπορούσε πια, ούτε να γράφει, ούτε να διαβάσει, ούτε να μιλήσει καλα καλα

...............................................

Ήταν κάτι που του στοίχισε πολύ.

Ήταν περήφανος και λεβέντης σε όλη του τη ζωή...

Τελικά θα πεθάνει στις 27 Φλεβάρη του 2000 σε ηλικία 79 ετών

...............................................

ΥΓ. ο Νικηφόρος είναι το παράδειγμα του εξαιρετικά άξιου ανθρώπου 

που 

με οτι καταπιαστεί θα το κάνει καλά.

ειτε στον τακτικό στρατό, 

ειτε στον ανταρτοπόλεμο, 

ειτε στην αξιοποίηση του χρόνου μέσα στη φυλακή,

ειτε στις μεταφράσεις, 

ειτε στο γράψιμο,

ειτε στην αφήγηση που λένε οτι ήταν απ τους καλύτερους στο να αφηγείται προφορικά τα πάντα

ο Νικηφόρος εκτός απο εθνικός ήρωας είναι και σύγχρονο παράδειγμα και σύμβολο για τους νέους της πατρίδας μας....