H κρίση του κορωνοϊού ήταν άκρως αποκαλυπτική τους μήνες που πέρασαν.
Η Ευρώπη, κατακερματισμένη, αναζητά λόγους ανασυγκρότησης, ενώ μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας υφέρπει νέος «ψυχρός πόλεμος».
Στην πολιτική, διεθνώς, οι κυβερνώντες –εξαιτίας του φόβου του κορωνοϊού- βλέπουν στις δημοσκοπήσεις να συντηρούν τις δυνάμεις τους, αλλά γνωρίζουν πως αυτό είναι εφήμερο, καθώς αναμένεται η οικονομική κρίση να είναι ανηλεής, με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Και είναι ο κόσμος της εργασίας και της μεσαίας και μικρής επιχειρηματικότητας που θα υποστούν το ξέσπασμά της. Και εδώ, εμφανίζεται μια ευκαιρία για τους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους, να ενωθούν και ενωμένοι να διεκδικήσουν.
Διότι ένα θετικό από την πανδημία είναι ότι, έστω και σιωπηρά, γίνονται συνειδητά τα αίτια που φτάσαμε ως εδώ και οι πολιτικές ευθύνες, αργά ή γρήγορα, θα αποδοθούν, όσο και αν οι κυβερνώντες προσπαθούν να τις αποσιωπήσουν.
H ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να βαφτίσει το πράσινο μαύρο και έφερε ένα περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο, σε μια συγκυρία που αναγνωρίζεται διεθνώς ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής καταστροφής στο ξέσπασμα της πανδημίας . Και ήταν αυτό το νομοσχέδιο που παρακίνησε χιλιάδες κόσμου να αντιδράσουν, από το σπίτι τους, αλλά και στο δρόμο. Και φαίνεται πια πως παρατηρούνται πολλά σκιρτήματα κοινωνικής αντίδρασης. Ξεκίνησε με την τηλεκατάρτιση, που το διαδικτυακό κίνημα υποχρέωσε την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Ακολούθησε το κύμα διαμαρτυρίας στον απεργό πείνας και δίψας Β. Δημάκη, πάνω στον οποίο η κυβέρνηση προσπάθησε να δείξει το ανάλγητο πρόσωπό της. Και ύστερα οι εστίες όλο και πληθαίνουν: νομοσχέδιο για την παιδεία, τηλεκπαίδευση, αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο, κίνημα στήριξης των εργατών τέχνης, αντίδραση στο αυταρχικό κλείσιμο της πλατείας στην Αγία Παρασκευή.
Ένα κλίμα που βαραίνει τον ξάστερο ουρανό της κυβέρνησης, και αυτό μάλλον έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ακόμα και στο Μαξίμου. Η κατάσταση, όμως, είναι μη αναστρέψιμη και είναι θέμα χρόνου αυτά τα σκιρτήματα αντίδρασης να γίνουν οργανωμένη δράση. Ειδικά αν η Αριστερά μετατρέψει τις αμυντικές αντιρρήσεις της σε αντίπαλο πολιτικό σχέδιο.
Η επόμενη ώρα είναι τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου