Η δικαιοσύνη τελείωσε στο... Σύνταγμα !!!

 Αδιανόητο να μην γίνεται δεκτό το αίτημα !!!

Όταν ένας πατέρας που έχει χάσει το παιδί του κάνει απεργία πείνας, τότε η δικαιοσύνη έχει τελειώσει

Η απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι συνεχίζεται για 14η ημέρα. Η δικαστική και η εκτελεστική εξουσία, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης και η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Α.Παπαδοπούλου, σε μια μεταξύ τους συντονισμένη μέχρι κεραίας διαχείριση του θέματος, αμφισβήτησαν αρχικά το αίτημα του πατέρα Ρούτσι, αλλά κάτω από την αποφασιστικότητά του, αλλά και το ενδεχόμενο να υπάρξει νέο μαζικό κύμα αλληλεγγύης, κατέφυγαν στο σχήμα “εγκρίνεται η εκταφή, αλλά δεν ανοίγει η ανάκριση”. 

Το γεγονός ότι έπρεπε να γίνει απεργία πείνας επί δώδεκα ημέρες ενός πατέρα που έθαψε το παιδί του για να γίνει δεκτό ένα στοιχειώδες και απαραβίαστο δικαίωμα, είναι το μισό σκάνδαλο της αμαρτωλής δικαιοσύνης και της ακόμα πιο αμαρτωλής κυβέρνησης. 

Το άλλο μισό σκάνδαλο, που είναι και έμμεση ομολογία ενοχής, είναι η άρνηση τοξικολογικών εξετάσεων. 

Επειδή τα γεγονότα είναι πεισματάρικα, να θυμίσουμε εδώ ότι πέρα από την άρνηση διενέργειας τοξικολογικών εξετάσεων από τον ανακριτή, είχαμε και την άρον άρον καταστροφή του βιολογικού υλικού των θυμάτων, την οποία παρήγγειλε ο ανακριτής σαράντα (!) μέρες μετά το δυστύχημα και ενώ η συνήθης πρακτική είναι να διατηρούνται 7 και 8 μήνες. 

Αυτός ο κοινός κυβερνητικός – δικαστικός ελιγμός (να γίνει εκταφή, αλλά να μην γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις), πέρα από σκάνδαλο, είναι και απόδειξη ότι η δικαστική εξουσία στο ζήτημα των Τεμπών (αλλά όχι μόνο) κινείται ως εκτελεστικός βραχίονας της κυβέρνησης και κομματικό φερέφωνο της ΝΔ, την ώρα που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την αξιοπιστία της δικαιοσύνης και των θεσμών. Ήταν το απύλωτο στόμα του υπουργού Φλωρίδη που ανάμεσα στις χυδαιότητες που ξεστομίζει καθημερινά, προδίκασε την εξέλιξη λέγοντας ότι “ακόμα και αν η δικαιοσύνη (!) αποφασίσει να γίνει εκταφή, αυτή θα γίνει μόνο για DNA και όχι για τοξικολογικές”. 

Ο Πάνος Ρούτσι κάνει απεργία πείνας με ένα εντελώς ασυνήθιστο αίτημα. 

Δεν ζητά να τιμωρηθούν οι ένοχοι. 

Δεν ζητά να κάτσουν στο σκαμνί οι πολιτικοί (Καραμανλής, Τριαντόπουλος κλπ) που τους χειροκροτούσε ενθουσιασμένη η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Δεν ζητά να σταματήσει η συμπαιγνία κυβέρνησης – δικαιοσύνης που από την πρώτη ώρα κάνει τη μία ενέργεια συγκάλυψης μετά την άλλη. 

Δεν ζητά να σταματήσει η ανώτατη δικαστική εξουσία να κάνει φιλοκυβερνητική πολιτική, βάζοντας στη ζυγαριά τα Τέμπη και το Μάτι (δείτε τις δηλώσεις της Προέδρου του Αρείου Πάγου – ακριβής αναπαραγωγή της γραμμής Γεωργιάδη – Πορτοσάλτε).

Κάνει απεργία πείνας με αίτημα την εκταφή και τις τοξικολογικές εξετάσεις στα λείψανα του γιού του. Υπό κανονικές συνθήκες, σε ένα κράτος ελάχιστου δικαίου είναι ένα αίτημα που θα ήταν αδιανόητο να μην γίνει δεκτό. 

Είναι όμως τόσος πολύς ο φόβος να γίνει η εξέταση και να μην είναι τα πράγματα όπως τα προανήγγειλε ο πρωθυπουργός και όπως ακριβώς τα τακτοποίησε η δικαιοσύνη έκτοτε; 

Όσο για αυτούς που φοβούνται ότι η δίκη θα καθυστερήσει, ας μην ανησυχούν. 

Με αυτήν την κυβέρνηση, με αυτή τη δικαιοσύνη, με αυτούς τους θεσμούς, η δίκη θα γίνει και είναι σίγουρο ότι θα έχει το γνωστό αποτέλεσμα που ανήγγειλε ο Κ. Μητσοτάκης λίγες ώρες μετά το δυστύχημα: “Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για ανθρώπινο λάθος”.

Εκτός κι αν τελικά “υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας“.

Πηγή: antapocrisis.gr