5 ερωτήσεις «παντόφλας» που....

... ΣΙΓΟΥΡΑ άκουσε από τη σύζυγο ο σεκιουριτάς που έβγαλε έξω τη σέξι εισβολέα του τελικού !!! 

Όταν πρέπει να εξηγήσεις ότι ισχύει στ' αλήθεια το "αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις..."

Καλό το ματσάκι (λέμε τώρα), άξια πρωταθλήτρια η Λίβερπουλ, συγκινητικά τα «You ‘ll never walk alone», αλλά μεταξύ μας τώρα:

Το στιγμιότυπο που θα θυμόμαστε όλοι από τον φετινό τελικό του Champions League δεν αφορά την κούπα με τα μεγάλα αυτιά.

Αφορά την ξανθιά με τα μεγάλα φλισκούνια!

Την πιο σέξι εισβολέα όλων των εποχών. 

Τον λόγο ν’ αναρωτηθούμε τι χάναμε τόσα χρόνια με τους… Jimmy Jump!

Πέρα όμως από τον θαυμασμό για το χοροπηδηχτό πωπουδέλι (και τα μπινελίκια στην UEFA που δεν επιτρέπει τις λήψεις σχετικών συμβάντων),  μας ένωσε και κάτι άλλο:

Η σκέψη πόσο τυχεροί ήταν οι σεκιούριτι που έπρεπε να την βγάλουν έξω.

 Αλλά και πόσο ακριβά θα πλήρωναν αυτή την τύχη όταν θα γυρνούσαν στο σπίτι.

Τότε που θα έπρεπε να εξηγήσουν στη σύζυγο ότι απλά έκαναν τη δουλειά τους. 

Και θα άκουγαν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τις πέντε ερωτήσεις-παντόφλα που ακολουθούν.

1. «Δηλαδή τυχαίο ήταν που μπήκε από την πλευρά σου»;

Φυσικά υπάρχει κάποιο σενάριο. Κάποιο οργανωμένο σχέδιο που παραείναι λαγωνικό για να ΜΗΝ το έχει μυριστεί. 

Εκατό μέτρα γήπεδο, σου λέει, πλάγια άουτ, κόρνερς, από ‘κει που φύλαγες εσύ… έτυχε (με ειρωνικό τόνο στην προφορά του ρήματος) να εισβάλλει; Σε ποιον τα πουλάς αυτά ρε -σε ρωτάει διαολισμένη. Έχεις κοροϊδέψει πολλές σαν κι εμένα -σε ξαναρωτάει. «Λέγε, πόση ώρα χαλβαδιαζόσασταν πριν έρθει να σου την πέσει»;

2. «Την ήξερες; Σαν πολλή οικειότητα είχατε όταν βγαίνατε»

Εδώ πάμε σε πιο σκληροπυρηνική εκδοχή. 

Όχι μόνο δεν ήταν τυχαίο που μπήκε από την πλευρά σου, αλλά το ‘χατε κανονίσει κιόλας! 

Ο θηλυκός αστυνόμος Σαΐνης που έχεις παντρευτεί τα έχει καταλάβει όλα! Κόβει αυτηνής το μάτι της και είδε πώς την κοιτούσες. Έπιασε αυτό το κάτι που υπήρχε ανάμεσά σας όταν τη συνόδευες έξω. Αφού αποτυγχάνει να σε ξεσκεπάσει κάνοντας την καλή («πες μου, δεν θα νευριάσω») ουρλιάζει: «Πόσον καιρό τραβιέστε με την ΠΟΥΤΑΝΑ»;

3. «Δεν μπορούσες να της πεις να βγει έξω χωρίς να την αγγίζεις;»

Δεν την ενδιαφέρει αν γίνεται. Δεν την ενδιαφέρει αν αυτό που λέει είναι πιο ανέφικτο κι από προσπάθεια να διακόψεις τον Άδωνι Γεωργιάδη σε πάνελ. 

Την ενδιαφέρει να μην αγγίζεις ΚΑΜΙΑ άλλη εκτός από ‘κείνη! «Δηλαδή δεν γινόταν να της εξηγήσεις ότι πρέπει να περάσει έξω; Να την κυνηγήσεις μέχρι να λαχανιάσει και να πέσει ξερή; Να της περάσεις έστω χειροπέδες», αναρωτιέται κραυγάζοντας. 

Μέχρι ν’ ακολουθήσει το εύλογο συμπέρασμα: «Αλλά βέβαια, ευκαιρία βρήκες να την παλαμαριάσεις».

4. «Σου έδωσε το τηλέφωνό της;»

Ακόμα κι όταν συμφωνήσουμε ότι ήταν αναπόφευκτο, ότι δεν γινόταν αλλιώς, ότι απλώς έπρεπε να κάνεις τη δουλειά σου, αυτό δεν σημαίνει ότι τελειώσαμε κιόλας. 

Ακολουθεί νέος κύκλος ανάκρισης: Τι έγινε μετά! «Αυτό ήταν δηλαδή; Την τσάκωσες, τη χούφτωσες (αυτό το συμπέρασμα δεν αλλάζει ό,τι κι αν εξήγησες προηγουμένως) και μετά έφυγε σαν να μη συνέβη τίποτα»; Τι να συνέβη, αναρωτιέσαι απορημένος. «Ξέρω ‘γω, κάνα τηλεφωνάκι δεν σου ‘χωσε στο γιλέκο»;

 5. «Εγώ σκοτώνομαι στο σπίτι να τα φέρω βόλτα κι εσύ κυνηγάς γυμνές»

Κι εκεί που πιστεύεις ότι εξαντλήθηκε, ότι την κάλυψες, ότι δεν έμεινε τίποτα άλλο πλέον να ρωτήσει, έρχεται το μεγάλο φινάλε. Η απόλυτη απελπισία. Η συνειδητοποίηση πως είτε μιλούσες σ’ εκείνη, είτε στον τοίχο, δεν υπήρχε καμία διαφορά. Ίσα-ίσα, ο τοίχος μπορεί να σε κοίταζε και με λίγη συμπάθεια.

 Εκείνη όμως όχι. Ό,τι και να είπες, όσο και αν εξήγησες, το αρχικό (της) συμπέρασμα παραμένει:

«Στο τέλος θα μας πεις να σου βάλουμε βαρέα και ανθυγιεινά που κυνηγάς κωλαράκια…»

Πηγή : menshouse.gr